Виртуал оламда йўқолаётган ёшлик
XXI аср — ахборот ва технологиялар асри. Мана шу ибора қулоғимга кўп чалинади. Ҳа, ҳақиқатан ҳам шундай. Айнан шу асрда ахборот технологиялари ривожланиши энг юксак босқичга кўтарилди. Aммо шу ривожланиш ёшларнинг, болаларнинг энг қимматли бойлигини – вақтини ўғирламоқда. Ҳаётини заҳарламоқда.
Ижтимоий тармоқлар бугуннинг энг хавфли қуроли бўлиб қолди. Шу сабабли доим ўзимга чегара қўйиб юраман: “Инстаграмга кунига бунча соат, Телеграмга шунча, “YouTube”га шунча…” Лекин яширмайман, баъзида бу чегараларга амал қилмайдиган вақтларим ҳам кўп бўлади. Аммо бутунлай чегара нималигини билмайдиган, телефон билан уйғониб, телефон билан ухлайдиган ўсмирларнинг сон-саноғига етиб бўлармикан? Aфсуслар билан айтиш жоизки, бугун ҳаёт тарзи “storis”лар билан кўрсатиладиган, ниқоб остидаги бахтли ҳаёт, муаммосиз иш тизими, фақат сиқилган инсонлар ёки фақат кулгили “вайн”лардан иборатдек. Бу каби мисолларни яна кўп келтириш мумкин. Фақат англанмаётган бир нарса бор, бугун ўқиш, ахборот олиш баҳонасида, ота-оналарга фарзандлари жим бўлиши учун, кимларгадир кайфият кўтариши, кимларнингдир дардига малҳам излаётган бу тармоқларда умримиз ўтяпти. Жуда озчилик англаб етган сирни айтмоқчиман. Бугун бизни хурсанд қилаётган шу қисқагина, аммо наздимизда, маъноларга тўла кўринаётган “reels”лар аслида қуруқ қопга ўхшайди, холос.
Улар вақтимизни, тўғрироғи, умримизни ўғирламоқда. Ҳаёт эса қисқа. Наҳот айни содда шу ҳақиқатни англаш жуда қийин бўлса?!
Дармонжон РУСТАМОВА,
Ўзбекистон Миллий университети
талабаси.