Maysalar sochida yarqirar shabnam

Sharifa SALIMOVA

(TO'RTLIKLAR)

 

Ko'z ochsam, poyonsiz yo'lni ko'raman,

Quyosh yuzin yuvgan ko'lni ko'raman.

Vatan, tonglaringda yurt tinchin so'rab,

Duoga qo'l ochgan elni ko'raman.

 

* * *

Kimningdir kiprigi iztirobdan nam,

Maysalar sochida yarqirar shabnam.

Axir ko'z yosh senga Alloh tuhfasi,

Qo'y, bir nafas g'amni unut, ey odam.

 

* * *

Samoga yuz tutsang, yog'ilmoqda nur,

Quyoshning mehridan topasan huzur.

Shukur qil, dunyoga kelganing uchun,

Qalbning tayanch o'qi, aslida, shukur.

 

* * *

Nechun sen shunchalar chekasan fig'on?

Go'yo dunyoda yo'q shodlikdan nishon.

Umr — g'animatdir, oh deyolmaysan

Ajal tulporiga qamchi urgan on.

 

* * *

Dunyo turfa rangga bisyordir g'oyat,

Turfa fe'l insonlar biram alomat.

Dunyo bozorining turfa moli bor:

Bir yon adolatdir, bir yon adovat.

 

* * *

Umr poygasida uloqchi otlar…

Hilpiroq maysalar — yashil qanotlar.

Tulporu maysada g'oliblik tug'i,

G'olibdir kibrini sindirgan zotlar.

 

* * *

Boshimni yorganda do'stimning toshi,

Kaftimni kuydirdi ko'zimning yoshi…

Yurak, buncha azob tortaverasan?

Manguga botdi, deb do'stlik quyoshi…

 

* * *

Har safar yuragim sen qon qilasan,

G'arib ahvolimni yomon qilasan.

Men sukut saqlayman: yig'lar yuragim,

Bilmam, tokaygacha armon qilasan?

 

* * *

Ey, do'st, o'tar tunlar, o'tar kunduzlar,

Dunyodan kim quvonch, kimdir g'am izlar.

Kel, bir nafas dunyo g'amini unut,

Tobora qisqarar biz solgan izlar.

* * *

Koshkiydi, ming dilni baxtiyor etsam,

Ko'z yoshini artib, ko'nglin shod etsam.

So'ng muqaddas Ka'ba tufroqlarini

Ko'zimga sursam-u, jim faryod etsam.

 

* * *

Shunchalar ezildim, yurak bo'ldi qon,

Topilmadi “holing na?” degan inson.

Nogoh ko'rib qoldim, ko'zim yoshiga

Jajji go'dak boqib turardi hayron.

 

* * *

Bir umr siz otda. Piyoda chopdim,

Hasrat ado qilgan gul ko'zin yopdim.

Evoh, bu ne tilsim, ey dunyoyi dun?

Ko'ksingdan na orom va na baxt topdim.

 

* * *

Nahot shu men bilgan adolat bog'i,

Ko'rsang, farishtaga do'nar siyog'i.

Botinida shayton sizga qo'l berdi…

Eng katta xatongiz shu bo'ldi chog'i.

 

* * *

Uloqchi otlarni ayangiz biroz,

Ularga berilgan umr juda oz.

Bu dunyo ko'pkari… Shul ekan qismat,

Hadeb qamchi urma sen, ey, chavandoz…

 

* * *

Daraxt, kel, ikkimiz o'rtoq bo'lamiz,

Sirdosh novdalar-u butoq bo'lamiz.

Kel, qo'lingdan tutay, ketdik piyoda,

To qiyomat qadar hamroh bo'lamiz.

 

* * *

Bir kaft tuproq olib, surdim ko'zimga,

Yomg'ir tomchilarin sezdim yuzimda.

— Eh, bolam, bu tomchi ko'zimning yoshi…

Boqsam, onam kelar edi izimdan.

 

* * *

Men bir otash edim, muzga aylandim,

Men bir bahor edim, kuzga aylandim.

Samoga boqqandim, jilmaydi quyosh:

— Kechir, yorab! — deya so'zga aylandim…

 

* * *

— To'xtang. O'tib olay. Shoshyapman juda…

O'zmoqlik azobi chiqar avjiga.

Elkasin qadamlar qabartsa hamki,

Zinalar vazmin va juda osuda.

 

* * *

— Yaproq, nechun xazon bo'lmoqqa shoshding?

Bezading ona yer tufroqlarini.

— Axir men onamning poyiga shoshdim,

Bir bora o'pay deb oyoqlarini…

 

* * *

Osmon keldi yerga engashib…

Ko'zlariga dunyo tor edi.

Birdan dunyo ketdi kengayib:

Qorachig'da… Osmon bor edi…

Yangiliklarni do'stlaringizga ulashing

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

eighteen − 11 =