Сенинг келишингга кўз тикди кўнглим

Муаллиф ҳақида:

Муҳаммад  ИСМОИЛ — 1964 йил Сирдарё вилоятининг Ховос қўрғонида туғилган. Илк шеърий тўп­лами “Тазарру саодати” 1991 йилда чоп этилган. Шундан сўнг “Тасаввур чизиқлари” (1998), “Кўнгил мулкига сафар” (2001), “Саҳройи гуллар” (2001),“Сиз ҳамон ўшасиз” (2003), “Сизни севмай бўладими?” (2005), “Баҳорнинг энг сўнг­­ги лоласи” (2006), “Чиройлисан, тенги йўқ” (2007), “Кўксимни куйдирган аланга” (2008), “Осмон тўла орзулар” (2011), “Мени кучлироқ сев” (2012), “Осмонингдан узилма, эй дил!” (2014), “То сўнгги нафасгача” (2015), “Миллат юрагининг дурдоналари” (2016), “Гапнинг қисқаси яхши”, “Ойга осилган байроқ” (2018), “Атрофингда мен сарсон” (2019), “Менга сўз беринг” (2020) “Тараддуд”, “Муҳаб­батнинг Ватани” (2021) сингари  19 номдаги китоби 100 мингдан ортиқ нусхада чоп этилган. Шеърлари ҳинд, турк, беларусь, рус, инглиз, туркман, қозоқ, қирғиз, қорақалпоқ каби  тилларга таржима қилинган.

Муаллиф асарлари асосида “Изғиринли кунларнинг бири”, “Қисмат”, “Ой чиқмаган оқшом”, “Янги ой чиққан кеча”, “Моҳинур”, “Атиргул”, ”Антиқа дебют”, “Балоғат бекати”,  “Юлдузсиз осмон”, “Қалбим ардоғи”, “Васият” каби   фильмлар экранлаштирилган. Икки юздан ортиқ шеър­лари  хонандалар томонидан  қўшиқ қилинган.

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси.

 

ҲАЁТ ЎЗИ ШУНДАЙ

 

Янги йил базмида дўстлар бўлди жам,

Давра кенглигидан қувончга тўлдим.

Келган дўстлар жондан азиз бўлса ҳам,

Сенинг келишингга кўз тикди кўнглим.

 

Эшикка қарадим дилда илтижо,

Ногаҳон чарақлаб келасанми деб.

Барчани ҳуснингга этиб маҳлиё,

Давра маликаси бўласанми деб.

 

Келсанг, кўзларингга боқардим шодон.

Бир зум нари кетмас эдим ёнингдан.

Мен учун бўлардинг энг азиз меҳмон,

Эъзозлаб жой берар эдим жонимдан.

 

Балки рақс тушардинг, кенг давра бўйлаб,

Ё шеърлар ўқирдинг севги ҳақида.

Кўкка учар эдим, юрагим ўйнаб,

Ўтли сўзларингнинг алангасида.

 

Балки ёқдими деб кўрсатар эдинг,

Янги тикилган оқ кўйлакларингни.

Ярашдими дея ўйнатар эдинг,

Ҳуснингни очган соч турмакларингни.

 

Мен-чи атрофингда гирдикапалак,

Бошингга дасталаб гуллар сочардим.

Шодлик ва қувончга тўларди фалак,

Севгидан маст бўлиб, эсдан озардим.

 

Аммо сен келмадинг. Шундайдир ҳаёт,

Бегоналар бизга доим ёр, ҳамдам.

Кўринамиз ҳар дам бахтиёр, ҳайҳот

Келмаган бўлса ҳам биз кутган одам.

 

БИЛМАДИМ

 

Билмадим эртага яна борманми,

Вазнсиз бўшлиқда тирик хорманми,

Яна ўз қаршимда ўзим дорманми,

Билмадим умр не, нимадир ҳаёт?

 

Ўзингни англамоқ оғир дард экан,

Кўнгил қаноатсиз, қўнимсиз гарчанд,

Ҳар кун олов кечиб юрмоқ  шарт экан,

Билмадим умр не, нимадир ҳаёт?

 

Қисмат бўйсундирди, чорасиз чўкдим,

Ҳар кун меҳнат қилдим, ҳар кун тер тўкдим,

Ғурбатсиз бирор он, бирор дам  йўқким,

Билмадим умр не, нимадир ҳаёт?

 

Юрак, қайғулардан ўзингни тийгин,

Оллоҳни сев,  ўзга сўзингни тийгин,

Бу дунёдан юз бур, кўзингни тийгин,

Билмадим умр не, нимадир ҳаёт?

 

БИР ЮЛДУЗ ОСТИДА

 

Қай сўзни сўзласак, сўзларимиз бир,

Қай ишни кўзласак, кўзларимиз бир.

Бир юлдуз остида туғилган каби,

Қош-у кипригимиз, юзларимиз бир.

Юрагимга боқсам сизга ўхшайди,

Мени тинч қўймайди, сизни ўйлайди.

Кўтариб юрибман сизни кўксимда,

Икки қалб бир-бирин қучиб тўймайди.

 

Қачондир йўқотиб топганиммисиз?

Менинг бир бўлагим, бир таниммисиз?

Қачондир иккимиз бир одам бўлиб,

Қайтадан бир бўлган баданиммисиз?

 

Ҳурлар ўқиганми  никоҳимизни,

Тақдир этганми бир бўлмоғимизни?

Бизнинг бир-биримиз учун туғилиб,

Бир-биримиз учун ўлмоғимизни.

 

Кимларга қолса гар қаратмас эди.

Ишқ  сароб бўлса, нур таратмас эди.

Тангрим бизни бунча суймаса агар,

Ерда муҳаббатни яратмас эди.

 

Ҳар инсон ишқ билан турмушин қурсин,

Муҳаббат то дунё тургунча турсин.

Дунёда жамики ошиқлар севса,

Сиз ва менинг каби севишиб юрсин.

 

* * *

Кетмоқдасиз,

Мен ўзимни йўқотганман,

Бир тўзим йўқ.

Не қиларим билолмасдан

Карахт, лолман.

Излайман-у, ахтараман

Эс-ҳушим  йўқ.

Мени ташлаб қайларгадир

Кетиб қолган.

Энди ортга қарамайсиз,

бахтли бўлинг!

Фаришталар айтиб юрсин

Тилагимни.

Мендан кўра сизни кўпроқ

Суяр эди,

Эслаб қўйинг,

Сизга банди юрагимни.

Кетмоқдасиз.

Қайга борай ман?

Боғлаб кетдингизми кўзимни?

Тўрт тарафга ўт ёқмоқдасиз,

Айтинг,

Қайга қўяй ўзимни?

 

КЕЧИРДИМ

 

Кун бермай келдилар, кечирдим доим

Кечирдим на гина, на аразим бор.

Кучсиз қилиб қўйма мени, Худойим,

Кучсизлар кечирмай бўладилар хор…

 

 

*  *  *

Қара, осмон қандай бесарҳад,

Кўкда оппоқ ой сузиб юрар.

Хаёлимда абадул-абад,

Чеҳранг шу ой сингари турар.

 

Ер юзида қолдирмай белги,

Бир кун танни тарк айласа жон.

Кўкда қолар бизларнинг севги,

Ҳамда шу ой, юлдузли осмон.

 

ШАҲЗОДА

 

Шаънингга шеър битай десам,

Аланга олди-ку қоғоз.

Ҳуснингни мадҳ этай десам,

Забонимдан чиқмас овоз.

 

Одам зоти шунча гўзал,

Дилни шунча этурми ром.

Аъло нурсан, ҳур, мукаммал,

Ҳушу ақлим олдинг, тамом.

 

Оҳ, битмоққа дилдаги розим,

Навоийдай  ёзмоғим  лозим.

 

ШОИР

 

Юрагини ёрарди,

Ғалаёнларнинг аҳди.

Умри ўтиб борарди,

Сўниб борарди шаҳди.

 

Кўтаролмади исён,

Тақдирига берди тан.

У шеър битмаган қоғоз

Оқ қолди мисли кафан.

 

…Шоир истаги эркдир,

Тангрим уни қилма хор.

Шараф байроғи эрур,

Шоирлар осилган дор.

 

Мен юксак чўққида турибман ҳамон

 

Йиқилсанг, кимдир кўп сиқилма дейди.

Кимдир,  энди  бизга тиқилма, дейди.

Кимдир, тақдирга тан бергиси келмай,

Айб сенинг ўзингда, йиқилма дейди.

 

Томоша қиламан чархи оламни.

Ҳар инсон  ўтказган аламни, ғамни.

Бу дунё чарх каби айланар экан,

Йиқитиб кўради ҳар бир одамни.

 

Шон-шуҳрат, гул бериб синайди Худо.

Тахт, ҳурмат, пул бериб синайди Худо.

Асло йиқилмасман дея ўйлама,

Чоҳ тўла йўл бериб, синайди Худо.

 

Эй, мени йиқилди, деган оломон.

Мени кўкда кўриб, бўлманг ҳеч ҳайрон.

Жисман йиқилсам-да, руҳан буюкман,

Мен юксак чўққида турибман ҳамон.

 

ХАЙР ДЕМАНГ, ОНАЖОН!

 

Кетаяпман.

Бўлинг соғ, омон.

Дилни тўкди ғуссаларингиз.

Нега хайр дейсиз, онажон,

Бунча чўкди жуссаларингиз?

Хайр деманг, йўқ-йўқ, Онажон,

Йўқ,  ризолик сўраманг ортиқ.

Ундан кўра сўранг мендан жон,

Мен жонимни этайин тортиқ.

Қартайибсиз.

Кўзим ўяр ғам.

Жазолама, кўкда қодир Зот.

Худо, бергин онамга малҳам,

Яна бир йил бахш этгин ҳаёт.

 

Ҳар дам учун шукрона айтай,

Ҳар дам учун бўлай қарздор.

Ҳар дам учун бошим кўтармай,

Сажда қилай токи онам бор.

 

Унга ўн йил умр бер, Тангрим,

Унга юз йил ҳаёт бер, Худо.

Мукка тушиб минг йил сўрардим,

Минг йил бизни этмасанг жудо.

 

Ёлвораман ҳар ён уриб бош.

Зор-зор титраб, бўзлайман нолон.

Айрилиққа беролмайман дош,

Хайр деманг, йўқ-йўқ,  онажон!

 

Кетаяпман, аммо биламан,

Айирасан бизларни бир кун.

Тириклайин дорга иласан,

Кўк юзини қоплар қаро тун.

 

Бизни боғлар ердан Худога

Она берган жоннинг риштаси.

Она лойиқ мангу дуога,

Она Ер-у кўк фариштаси.

 

Юрагимнинг бор ҳужайраси,

Кўзим, қалбим, танимдаги жон.

Ёлворади барча-барчаси,

Хайр деманг, йўқ-йўқ,  онажон!

 

Юрак чиқсин қинидан азот,

Майли чиқсин кўз хонасидан.

Айрилмасин  аммо ҳеч бир зот,

Волидаси,   ўз онасидан.

 

Йўқ, сўраманг рози-ризолик.

Қулаяпман гўёки жарга.

Қаршимдадир гўё  жудолик,

Зулматга мен гўё  бадарға.

 

Гўё  энди йўқликда умрим,

Бир йил, ўн йил турар осилиб.

Қайғулардан қораяр турқим,

Қора  тунлар нуқси босилиб.

 

Гар сув  босса Ернинг юзини.

Бу офатга шай  яшар инсон.

Онасига “Хайр” сўзини,

Аммо айта олмас ҳеч қачон.

Хайр деманг,

асло,  Онажон…

 

*  *  *

Аёзли кун айланди,

Булутли кун буралди,

Кўринарли,

тушунарсиз

Кўникмалар яралди.

Арча барги шапалоқ,

Баргда лахтак қор.

Таназзулда яшамоқ,

Яхтак-яхтак ор.

Ҳў, совуқда музлаб қолган

Нур, шовқин-у соялар

Тушиб маҳкум аҳволга,

Сархушликни соғинар.

Ҳей,

Ҳаво илгагига,

Юрагимни осаман!

Олиб кетсин керагича,

Кимки ўтса кўчадан!

Мусиқавий хаёл, ёҳу,

Бахт куйини таратди.

Самовий ишқ сароб, оғу,

Нега уни яратдик?

Шундай бўлди.

Токи севсам,

сизга қайтар йўлларим берк.

Севмасликка қўймас аммо,

Руҳдаги куч,

дилдаги эрк.