Умидимни сочсам изларингизга
Муаллиф ҳақида:
Фароғат Худойқулова — 1975 йили Қамаши туманида туғилган. Ўзбекистон Миллий университетининг журналистика факультетини 1998 йили тамомлаган. Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси.
“Куй дилим, суйгулим”, “Айтолмаган сўзларим”, “Ойдинлик”, “Оқ хатлар”, “Қоятошим” сингари шеърий тўпламлар муаллифи. Публицистик мақолалари ва назмий асарлари 20 дан ортиқ жамоа тўпламларида ва газета-журналларда чоп этилган.
У бугунги кунда Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасининг Адабий тарғибот ва тадбирларни уюштириш бўлими бошлиғи вазифасида фаолият юритмоқда.
Юрагимни
Тун хобини очиб қуёшни қучдим,
Ёшлигим, ёмғирни кечди энтикиб.
Шамоллар эгдилар ниҳолим бўйин,
Илк баҳор тошларга қўйгандим экиб…
Умидимни сочсам изларингизга,
Минг йил оят ўқиб сизни қилсам ёд.
Тилимни куйдирган сўзларингиздан —
Ёшлигим тонгида тўкилган фарёд.
Англадим,
кулбамга тушмас йўлингиз,
Ўчиб кетса, ёддан ўт мисол изим.
Минг йил ўтар, балки, тилаб васлингиз,
Толмас қаро кўзим, толмас оқ кўзим.
Кечирим сўранг Сиз, ўтган тунлардан,
Кечирим сўрай Мен, ўтмас кунлардан.
Сизнинг бахтингизни асрамоқ учун,
Бахтимга оғулар тутдим унлардан.
Тилимлаб-тилимлаб, мурғак жонимни,
Бокира тонгларнинг кўксига осдим.
Хаёлим Сиз томон чорласа такрор,
Кафтимни саксовул чўғига босдим.
Босдим, юрагимни қорларга босдим,
Мен Сиздан ўзимни совутайин деб.
Нетайки, унданда баттар исидим,
Совуқ кўнглингизнинг музларини еб.
СЕН ЎЙЛАМА…
Сен ўйлама, энди у бу йўлдан ўтмайди деб,
Чеккан ғам-андуҳларим уволи тутмайди деб.
Ким айтар, шафқатсиз деб, Худо суйган кўнглимни,
Қайтиб қўлим узатсам юлдузга етмайди деб.
Фиғоним фалак бўлса, йўл топмай йўлимда гоҳ,
Саҳро келса, тоғ келса, титраган гулимда гоҳ.
Кимларнидир Худойим йўлимга зор қаратмиш,
Сени деб жон талашдим, ўтимда, кулимда гоҳ.
Тоқ булбулнинг оҳидан изҳоримни билмассан,
Бунча бахтга ўчсан-ай, мен деб юрак тилмассан.
Сархуш учгинг келар ишқнинг олтин арғамчисида,
Ва ле мендек ишқ йўлида йиғлаб сажда қилмассан.
Дилга ғусса тўлганда ҳам, шўху шодон кулгайман,
Ишқингда ғам чекиб-чекиб, тўлин ойдек тўлгайман,
Лек, афсус чекмагайман, оҳ, тўккан кўз ёшларимга,
Қисматнинг доғ ёзуғига шаҳд-ла рози бўлгайман.
Куйласам, куйлар тилим– қуш тилим, осмон тилим,
Ишқнинг алангасидан чиқмас зарра қалб кулим.
Фиғонимга қўшилишиб ёниб борар дарёлар,
Тоғлар ортин кўзлаганман, чорлар муҳаббат йўлим.
Сен ўйлама, Фароғат,
Бу йўлдан ўтмайди деб…
БАХШИ ҚИЗНИНГ ҚЎШИҒИ
Ўртамизда оққан дарё тошқин экан, тошқин экан,
Қирғоғида эсган шамол шошқин экан, шошқин экан.
Дўмбирамни куйга солиб, тўлқинларга нола қилсам,
Тун ярмидан ошган экан, ошган экан, ошган экан.
Бошгинамдан юлдуз ёғди, этаккинам тўлгунича,
Сой бўйида оқ ялпизлар кулгунича, кулгунича,
Ишқдан куйган қора кўнглим, тун кафтида оқарарми?
Ўлмоғини афзал билиб, ёрдин жудо бўлгунича.
Ҳур қизларнинг асли эдим, қолди зулмат ичра олам,
Зўр қизларнинг асли эдим, заҳардан-да аччиқ жолам,
Эр йигитлар сараси деб, ўйлаганим, жонга жафо,
Эр қизларнинг асли эдим, қилсин алам, қилсин алам.
Тошни отсам тошга тегар, сув юзидан сузиб ўтиб,
Ёрижоним, бахтлимикан, ишқсиз, бағритошга етиб?
Бахтдан масрур боқармикан, бахтимнинг оқ кемасига,
Орзуларим тўғонини бузиб кетиб, бузиб кетиб?..
Тоғда тойчоқ кишнаганда, ётлар билан кетгувчи ёр,
Тўқсон томир титратгувчи додлар билан ўтгувчи ёр,
Нигоҳлари сирларини ошкор этиб, гўшангага,
Карвон-карвон азоб ортган отлар билан етгувчи ёр?..
Ўртамизда оққан дарё тошқин экан, тошқин экан…
Навқирон ёшимда…
Ҳатто ўртаниш ҳам келмас қўлимдан,
Нетай, овунч излаб бўғилганимда.
Эй воҳ, кунингизга ярардим балки,
Мен ҳам ўғил бўлиб туғилганимда.
Чўлпону Қодирий, Усмон Носирлар
Чекмаган азобин юки бошимда.
Миллатнинг музлаган томирларини
Ёндирган эдилар менинг ёшимда.
Улардек на эпчил, на мард бўлмадим,
Навқирон ёшимда, ўйларим сочиқ.
Қадримни шеърданми, бахтдан сўрайин,
Қоқилсам, кўзларим бўлса ҳам очиқ.
Ҳали бир тирик сўз айтмадим элга,
Ҳали бир ўксикнинг кўнглин топмадим.
Ўзимни енгишни ўргатинг менга,
Ўзимни англамоқ бўлсин матлабим.
Менинг покдил отам, отажонгинам,
Эл каби англасам, ҳимматингизни.
Мени ўғиллардан кўрмагансиз кам,
Қилолмасам ҳамки хизматингизни.
Ҳатто ўртаниш ҳам келмас қўлимдан,
Нетай, овунч излаб бўғилганимда.
Суянган тоғингиз бўлардим балки,
Мен ҳам ўғил бўлиб туғилганимда.
Ўзимни енгишни ўргатинг менга…
БУЮК УЧРАШУВ
Сен келмадинг,
Мен ҳам бормадим,
Шундай кечди юраклар жанги.
Дудоғлари титраб қорайди,
Боғ қўйнида севгимиз тонги.
Ой кўксига бош қўйиб, ғамнок
Дейсан, севги ҳаётмас ўлим.
Мен-чи, ойдан олисга кетдим,
Тушмасин деб сен томон йўлим.
Лекин, асл ҳақиқат тунлар —
Юракларга соларкан ғулу.
Бизни кутар олдинда интиқ
Биз кутмаган буюк учрашув.
ТАЛҚИН…
Мен шеърман…
Дарди пишиб-пишиб, кечроқ туғилган,
Катта давраларда ўқилмаган шеър.
Ўқилмасимданоқ ёққандинг пинҳон
Ёнганимда унсиз ёнди она ер.
Кулим совумасдан, тонгим отмасдан,
Сочиб юборгандинг
Денгизга етдим.
Ва лекин рўй берди, сен кутмаган ҳол,
Тошларга урилиб жаранглаб кетдим.
СЕВМАГАН БЎЛСАМ…
Куз шохларга қизил япроқ тақмаса,
Қувонч қучоқ очса, ғамлар боқмаса,
Дилни ёққанингиз, дилга ёқмаса,
Қанийди, мен сизни севмаган бўлсам.
Пешонамда беун суймоқ бор экан,
Қаҳрингиз ўтида куймоқ бор экан,
Ситамлардан қувонч туймоқ бор экан,
Қанийди, мен сизни севмаган бўлсам.
Тўзғиб хаёлингиз, бўрондай кезсам,
Фароғат топсаму, тинчингиз бузсам,
Бу жон узилмасдан умидим узсам,
Қанийди, мен сизни севмаган бўлсам.
Кун келиб,
тантана қилгай адолат,
Муҳаббат нафратдан олгай ҳарорат,
Ўз бошига савдо солгай Фароғат:
— Қанийди, мен сизни севмаган бўлсам.
ИШҚ ҚАСРИНИ ЁҚИНГЛАР
Отасининг кўзига,
Акасининг кўзига
Тик боқмаган қизларнинг
Бахти йўқми, Энажон?
Номардга сир айтмаган,
Ваъдасидан қайтмаган,
Қизлар ўзи давлату
Тахти йўқми, Энажон?
Севилиб йўл топмаган,
Севиб тонги отмаган,
Оққуш бўлиб учгану
Ойнинг юзин ёпмаган.
Сўқмоқ йўлдан юрганлар,
Тушида туш кўрганлар,
Кўз ёшига соч ювиб
Дардин қўшиб ўрганлар.
Қошу киприкларига,
Тегиб юлдузлар куйган.
Тилаклари пок қизлар,
Бағри тошларни суйган.
Қиз ҳолидан кулганлар,
Лола баргин юлганлар.
Чин ёридан воз кечиб
Ўлмай туриб ўлганлар.
Отасининг кўзига,
Акасининг кўзига
Тик боқмаган қизларнинг
Кўзларига боқинглар…
Кўзларига боққанлар,
Ҳасратида оққанлар,
Қиз кўксидан ўт олиб
Ишқ қасрини ёқинглар,
Дунёларни ёқинглар!..
ОЙ ЧИҚМАГАН КЕЧАЛАР
Шеърларимни йиртиб отдинг,
Гарчи озроқ шаҳдим паст.
Эрта шеърим тоғ кўксига
Ёзгайдирман қасдма-қасд.
Ой чиқмаган кечаларда,
Шовуллайди боғлар маст.
Шамолга бўй бермайин тик,
Ўсгайдирман қасдма-қасд.
Бошим узра қор ёғаркан,
Шўрлик шохлар чўкар даст.
Менчи, дилим ўтин қорга
Тўккайдирман қасдма-қасд.
Иккимизнинг орамизда
Қил кўприк бор, тонма, рост.
Гар истасам, кўзим юмиб,
Ўтгайдирман қасдма-қасд.
Менсимаса элимни ким,
Топтар бўлса қайси кас.
Ўч олмоққа қирқ битта жон,
Тиккайдирман қасдма-қасд.
БАХТЛИ БЎЛГИН, БАХТИГУЛ
Алвон-алвон қирларда
Шамол эдик, Бахтигул.
Кечагина бахти ой
Жамол эдик, Бахтигул.
Сулув-сулув сочимиз,
Аламлардан кесилди.
Бахтимизнинг йўллари
Очилмасдан тўсилди.
Баҳорда ҳам кўнгилга
Қор ёғаркан Бахтигул.
Бевафо санамларга
Бахт боқаркан Бахтигул.
Дўст деганим, сездирмай,
Тиш қонатди, Бахтигул.
Дунёга қўл силтадим,
Дийдам қотди, Бахтигул.
Бефароғат дилимни,
Ғийбат қилиб доғлашди.
Кўнгли тундан қаролар,
Ўзларини оқлашди.
Шилдир-шилдир сойларда
Тошлар ёнди Бахтигул.
Худо берган севгидан
Кимлар тонди Бахтигул.
Дарди йўққа сўзим йўқ,
Қолма, мендек бўронда.
Ҳеч бўлмаса, энди сен
Бахтингни топ Сурхонда,
Бахтигулим,
Бахтигул.
ҚАДИМИЙ ОҲАНГ
Чақмоқнинг ҳур қизиман,
Қанот берди довуллар.
Ҳар силкинсам, уйғонар
Мудроқ босган овуллар.
Ёрнинг қўли етмаган
Тақим сочларим – товус.
Кипригимда нур ўйнар,
Олтин балиқ, гул ҳовуз.
Том бошида ўлтириб
Осмонга отгандим сўз,
Шамолларнинг лабида
Пора бўлди чанқовуз.
Боботоғ қирларида
Пайҳон бўлди лолалар.
Ёрни ёрга кузатиб,
Қилгандирман нолалар.
Сувда ёнган шуълалар
Кўрпамга қуроқ бўлди.
Ёр келди деб уйғонсам,
Тутганим фироқ бўлди.
Булутларнинг сочида
Арғимчоқ учдим, ёрим.
Бинафшанинг баргидан
Чимилдиқ бичдим, ёрим.
Сутдай тиниқ оқарди
Ёшлигимнинг дарёси.
Қай томон адаштирди
Шамолларнинг дунёси?
Ай дунё, ҳур-ҳур дунё,
Фароғатим олдинг сен.
Ажаб қилдим, мен севиб,
Ортда ёлғиз қолдинг сен.
Ай дунё,
Тутқун дунё…
ҲАҚИҚАТГА ҚЎЙИЛГАН ҚАФАС…
Ўзбекнинг оташин шоири
РАУФ ПАРФИ ЎЗТУРК хотирасига
Ишонч бузолмасми эски дорларни,
Суянмоқ истасак виждонимизга?
Қуёш тарк этмасми машъум ғорларни,
Тўзимлар тиласак мўрт жонимизга!..
Мудраган мудраса бўлиб муттаҳам,
Юртнинг ботирлари отилиб кетса.
Бўғзимизда қолса олов ҳам, дуд ҳам,
Тириклар хоинга сотилиб кетса.
Кўзимиз ўйилса кўрганимиздан,
Эшитиб том битса қулоқларимиз.
Тоғлар тўқайларнинг пойини ўпса,
Оғуга кон бўлса булоқларимиз…
Оҳ, бунча азобли бедор яшамоқ!
Мудрамоқ аслида ундан ҳам азоб!
Чиқарми қисматнинг саҳифаси оқ,
Қадим манбалардан ахтарсам жавоб?
Қайси маъволарда чашмалар оқмай,
Кўксимдан кўзимга тошиб чиқар қон.
Ўғлинг сендан олис кетдими, боқмай?..
Дардинг ололмасдан, она Туркистон?..
2
Ортиқ чидаб туролмас ёмғир,
Таъқиб қилар шоирни булут.
Борлиқ ичра бир севги сағир –
Ўтган кундай бўларкан унут.
Ой шохида тушкун япроқлар
Алла айтар шоирга сўнг бор.
Тонгни қучиб сўнган титроқлар
Ва мангуга кузатган дилдор…
Баридан, тун, сен бўлдинг огоҳ,
Чидаб бердинг олмасдан нафас.
Шоирни маҳв этди-ку ногоҳ
Ҳақиқатга қўйилган қафас…
3
Сен томондан эсар майин ел –
Туйғуларнинг баланд парвози.
Эй сен, мудроқ, юрагимни тил,
Яшил сукунатнинг овози.
Руҳим – саҳро, чайқаламан гоҳ,
Пўртана – сўз ва кескир овоз.
Кўролмасман кўзларингни, оҳ,
Майин елни илғайман, холос.
Боғлар – шаддод ёмғир остида
Чўмилишар кўйлагин ечиб.
Бораяпман севмоқ қасдида
Сен томонга умримдан кечиб…
4
Оҳудайин ҳуркак юрагим билан
Қанча нигоҳларни сараладим мен.
Қайсики дўстимга суянч бўлай деб,
Қайсики ғанимни яраладим мен.
Кескир қилич каби қанотим дами,
Кўкка юксалтирар умид тулпори.
Тонгларим тонгларга уланиб ҳали,
Пойимда ястанар чўққининг қори.
Ою юлдузларга аён қисматим,
Тўлғониб дард чеккан дарёга аён.
Ҳеч нега арзимас қилган хизматим
Ва умрим саҳроси бесарҳад, шоён…
Исмимни мангуга олиб қайтаркан
Покланган мақбарлар кўркли шукуҳи,
Сўнг бор юрагимда зобитлар ўпган
Байроқдай ҳилпирар Туркистон руҳи…
Фароғат Худойқулова