Мен ёшликка қайтаман бу кеч…

Кунлар хазон – ёнмоқда лов-лов,

Ортга қайтмас ўтган дамлар ҳеч.

Юрагимда бир истак – олов,

Мен ёшликка қайтаман бу кеч.

Шошма!

Шошма, эй вақт, ўз ҳолимга қўй,

Санама бас, сочларим оқин.

Туйғуларим кўкка чўзар бўй,

Ҳали ҳам бор кўзимда ёлқин.

Карам қилгин, ёшариб қолай,

Ажинларни арит юздаги.

Боғларингдан бир баҳра олай,

Шавқимни бер ўн саккиздаги.

Қалб қўримда қуёш шуъласи,

Кулгиларим ҳали жарангдор.

Уфурмоқда баҳор нафаси,

Севилмоққа ҳали фурсат бор.

Ҳув, бекатда бир йигит кутар,

Ёшлигимни солиб ёдимга.

Мен борсам, у суюниб кетар,

Гул кўтариб чиқар олдимга.

Шошма, эй вақт, ўз ҳолимга қўй…

                                                              Саодат МУСАЕВА,

                                                            “Чирчиқ тонги”

                                                             газетаси масъул котиби