Bahor keldi seni so'roqlab

                                                                           Zulfiya

 

Salqin saharlarda, bodom gulida

Binafsha labida, yerlarda bahor,

Qushlarning parvozi, yellarning nozi,

Baxmal vodiylarda, qirlarda bahor…

 

Qancha sevar eding, bag'rim, bahorni,

O'rik gullarining eding maftuni.

Har uyg'ongan kurtak hayot bergan kabi

Ko'zlaringga surtib o'parding uni.

 

Mana, qimmatligim, yana bahor kelib,

Seni izlab yurdi, kezdi sarsari.

Qishning yoqasidan tutib so'radi seni,

U ham yosh to'kdiyu, chekildi nari.

 

Seni izlar ekan, bo'lib shabboda,

Sen yurgan bog'larni qidirib chiqdi.

Yozib ko'rsatay deb husn-ko'rkini,

Yashil qirg'oqlarni qidirib chiqdi.

 

Topmay, sabri tugab bo'ron bo'ldiyu,

Jarliklarga olib ketdi boshini.

Farhod tog'laridan daraging izlab,

Soylarga qulatdi tog'ning toshini.

 

Qirlarga ilk chiqqan qo'ychivonlardan

Qayda shoir, deya ayladi so'roq.

Barida sukunat, ma'yuslik ko'rib,

Horib-charchab keldi, toqatlari toq…

 

So'ngra jilo bo'lib kirdi yotog'imga,

Hulkar va Omonning o'pdi yuzidan,

Singib yosh kuydirgan za'far yonog'imga

Sekin xabar berdi menga o'zidan.

 

Lekin yotog'imda seni topolmay,

Bir nuqtada qoldi uzoq tikilib.

Yana yel bo'ldiyu, kezib sarsari,

Mendan so'ray ketdi qalbimni tilib:

 

“Qani men kelganda kulib qarshilab,

Qo'shig'i mavjlanib bir daryo oqqan

“Baxtim bormi deya, yakkash so'roqlab”.

Meni she'rga o'rab suqlanib boqqan?

 

O'rik gullariga to'nmaydi nega,

Elda hilpiratib jingala sochin?

Nega men keltirgan sho'x nashidaga

Peshvoz chiqmaydi u yozib qulochin?

 

Qanday ishqqa to'lib boqardi tongga,

Kamol toptirardi keng xayolimni.

Uning rangdor, jozib qo'shig'ida

Mudom ko'rar edim o'z jamolimni.

 

Qani o'sha kuychi, xayolchan yigit?

Nechun ko'zingda yosh, turib qolding lol?

Nechun qora libos, sochlaringda oq,

Nechun bu ko'klamda sen parishonhol?”

 

Qanday javob aytay loldir tillarim,

Baridan tutdimu, keldim qoshingga.

U ham g'aming bilan kezdi aftoda,

Boqib turolmayin qabring toshiga.

 

Alamdan tutoqib daraxtga ko'chdi,

Kurtakni uyg'otib so'yladi g'amnok.

Sening yoding bilan yelib beqaror,

Gullar g'unchasini etdilar chok-chok.

 

Gulu rayhonlarning taraldi atri

Samoni qopladi mayin bir qo'shiq

Bu qo'shiq naqadar oshino, yaqin,

Naqadar hayotbaxsh, otashga to'liq.

 

Bahorga burkangan, sen sevgan elda

Ovozing yangradi jo'shqin, zabardast.

O'lmagan ekansan, jonim, sen hayot,

Men ham hali sensiz olmadim nafas.

 

Hijroning qalbimda, sozing qo'limda,

Hayotni kuylayman, chekinar alam.

Tunlar tushimdasan, kunduz yodimda,

Men hayot ekanman, hayotsan sen ham!