Ҳар бир хонадонга газета-журнал борса…
Бугун яна мактабга йўл олдим. Ўқувчиларимнинг шодон чеҳраларини, мен томон ошиқиб, югуришларини тасаввур қилиб, ширин энтикдим. Шу қоракўзларнинг борларига шукур. Улар сабаб ҳаётга, ижодга қизиқишим ортади. Болажонларимнинг чуғурлашиб берган саволлари, ўзларидек беғубор ўй-хаёллари диққатимни тортади. Бир-биридан доно ўғил-қизларимнинг бугунги ҳолатларини хаёлан тасаввур қилиб, манзилга етиб келганимни ҳам сезмай қолибман.
Доимгидек қаршимга пешвоз чиққан ўқувчиларим дийдоридан сармаст, навбатдаги машғулотни бошладим. Китоб мутолааси ва унинг ҳаётимиздаги аҳамиятини турфа бадиий асарлар мисолида тушунтира кетдим. Орада оммавий ахборот воситалари, айниқса газета ва журналларни мунтазам ўқиб бориш ижодий салоҳиятимизни ошириши ҳақида ҳам алоҳида тўхталиб ўтдим.
— Устоз, саволим бор эди…
Қимтинибгина сўз бошлади қизиқувчан, зийраккина ўқувчим Нафисахон. — Бизнинг шеърларимиз қачон газета ва журналларда чиқади?
Мени қийнаб келган ва келаётган оғриқли савол…
Нимаям дердим, очиғи устозларни, тарғиботчиларни эзиб бораётган бу масала қачон ечим топади, ўзим ҳам ҳайронман…
Ҳар гал ўқувчиларимни севинтириш мақсадида ижодий машқларини дасталаб таҳририятларга чопаман, қоракўзларимнинг қувончи учун ҳам имкон қадар болалар ва ўсмирлар нашрларига обуна бўлиб, ҳамкорлигимизни мустаҳкамлашга ҳаракат қиламан.
Ахир бизнинг болалик пайтларимизда ҳар бир хонадонда ота-онамиз учун 3-4 номдаги газета, “Шарқ юлдузи”, “Саодат”, “Фан ва турмуш” сингари журналлар, биз болалар учун эса “Ленин учқуни”(ҳозирги “Тонг юлдузи”) газетаси, “Гулхан”, “Ғунча” журналлари мунтазам келарди.
Минг афсус, айни пайтда оила бошига биттаям газета-журнал тўғри келмайди. Маънавиятимизнинг оқсашига аслида шу катта сабаб деб ўйлайман.
Энди ўз вазиятимизни таҳлил қиладиган бўлсак, ижодий-маданий масалалар бўйича тарғиботчининг иш режасида матбуотдаги иштирок асосий ўринда. Ўзимиз ва ўқувчиларимиз ижодий ишларини матбуотда чоп эттиришимиз меҳнатимизнинг натижасини яққол кўрсатиб беради. Шунингдек, адабий тўгаракларимиз фаолияти жараёнида ушбу газета ва журналлар услубий қўлланма сифатида жуда асқотади. Оладиган маошимизнинг арзимас қисмини обунага, фаол ўқувчиларни рағбатлантиришга сарфласак, нур устига аъло нур бўларди.
Ўзим обуна бўлганим ҳолда, юқорида айтганимдек, иқтидорли ўқувчиларимни рағбатлантириш мақсадида имкон қадар газета ва журналлар билан ҳамкорлик қилиб келмоқдаман. Бу нақадар мароқли эканлигини тасаввур ҳам этолмайсиз…
Бу борада ота-оналарга суянсак, обунани ҳар бир хонадонга газета-журнал кириб борадиган қилиб ташкиллаштиришсак мақсадга мувофиқ бўларди. Чунки рангли ва қизиқарли саҳифалардан иборат болалар ва ўсмирлар нашрларининг нархи у даражада қиммат эмас. Бунинги устига фарзандларимиз ёшига муносиб нашрларни мутолаа этса, ўз тенгдошларига ҳавас қилиб, газета-журналлар саҳифаларида чиқишга интилса бунинг нимаси ёмон?!
Мен болалар ва ўсмирлар нашрларини кўкда порлаб турган қуёшга ўхшатаман, ҳаётимиз мазмуни, келажагимиз эгалари бўлмиш ўғил-қизларимиз эса шу порлаб турган қуёш нурларидан баҳраманд бўлишга ҳақлидирлар.
Тарғиботни обунадан бошласак, фарзандларимизни китобга, айниқса газета ва журналлар мутолаасига ундасак, шундагина жамиятимиз шаффофликка эришади, гўёки “қуёш юзин тўсган булутлар”дан ҳалос этган бўламиз. Менимча, келажагимиз эгаларининг эртаси порлоқ бўлишини истаган ҳар бир инсон бунга бефарқ қарамайди.
Муҳаббатой АБДУҚОДИРОВА