Hurlik deb cho'g'lanish baxt degan jonlar
Zamira RO'ZIYEVA
Muallif haqida:
Zamira RO'ZIYEVA — Andijon shahrida tug'ilgan. Toshkent davlat universiteti (hozirgi O'zbekiston Milliy universiteti)ning jurnalistika fakultetini tamomlagan.
Shoiraning “Oftobjamol”, “Atirgulga aylanaman”, “Hayratning suvrati”, “Umid bog'i”, “Sarchashma”, “Tashnadil”, “Dilchiroq”, “Ro'shnolik” kabi o'ndan ortiq kitoblari nashr etilgan.
“Shuhrat” medali bilan taqdirlangan. O'zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a'zosi.
QATAG'ON QURBONLARIGA
Gunohingiz — VATAN desa yonib tani,
Zulmat ichra ko'nglingiz nur istagani.
Najot so'rab “najot” degan alamiga,
Yuragini to'kkan zotsiz qalamiga.
Gunohingiz — ozodlikning totin tilab,
Tongu shomda orziqqancha tamshangan lab.
Jon qutqarar talvasada o'z do'stingiz
Sizni sotib kun ko'rganin bilmasdingiz.
Jon berdingiz, netong Vatan g'amini yeb,
Men xalqimga dushman emas, dilbandman deb.
Siz istagan nur ichradir sizning xotir,
Nur ilinib bugun quyosh yig'layotir.
* * *
Ilm dunyoning izzatidur.
Abdulla Avloniy
1.
Tafakkurga tavsif ushbu hikmatda,
G'uborlardan xoli dunyo husni bor.
G'oliblikning mag'zi bor ma'rifatda,
Tik tug'larda Ozodlikning ismi bor.
Allomalar umrin yoniq chirog'i,
Olam uyin shu'lalarga burkadi.
E'tirofdir ming yilliklar sabog'i,
Jaholatlar bu shu'ladan qo'rqadi.
Gumrohlikning osmonida uchmas qush,
Tuprog'ida urchigaydir xoinlik.
Tarix ko'rdi nedan paydo padarkush,
Qanday ortar mo'min elga zolimlik.
Olimlari ko'p el oqil, bardavom,
Bosqinchi yov bu gap mag'zin chaqibdir.
Turkiy tarix bag'rin ezgan “qatli om”,
G'ofillarga qul yorlig'in taqibdir.
Ilm istagan bizning jadid bobolar,
Yog'iy uchun qo'rquv bo'ldi eng ulkan.
Yashab tursa ilmlilar, daholar,
Buyuk elning bukilganin kim ko'rgan?
Hoyi havas quli bo'lma ey ko'ngil,
Nafs ko'chasin changini qoq imondan,
Avloniylar hikmatiga bo'ysungil,
Gul hidlagin ilm degan bo'stondan.
2.
Gul — dunyoning husni, har daraxt — ko'rki,
Bu yanglig' tashbehlar, ta'riflar ming-ming.
Jadid bobom aytgan e'tirof shulki,
Ilmdir — izzati dunyoning.
Topildiq g'aznadur dur to'la ummon,
Kashf etolsang tog'lar sinoat xati.
So'z ketsa ezgulik mehrobi tomon,
Ilmdir dunyoning izzati.
Fe'lu fazilatdan borlik, yo'qlik ham,
Oqillik — omonlik, johillik — zulm,
Toza tafakkurdan bezangay olam,
Izzatidur dunyoning ilm.
Nodonga noayon yurt himoyasi,
Orin uyg'otmagay qullik qismati.
Odamiylik bo'lsa hayot g'oyasi,
Ilmdir dunyoning izzati.
Bedor dilni kutgay jannatiy xilqat,
Gumrohlik — zamonni xunuklatgan kir.
Avloniy ko'nglidan to'kilgan hikmat:
“Dunyoning izzati — ilmdir”.
EVRILISh
Orzu ichra yashillanib borgan dunyo,
Orzu ichra fasl husni shuncha zebo.
Orzu ichra mo''jizaviy xazinalar
Chorlovmidi, olovmidi, jadid bobo?
Hasratidan changlar chiqqan davr ko'rdim,
Bosqin qo'ldan boshga tushgan jabr ko'rdim,
Mo'min elda qo'rquvli… jim sabr ko'rdim.
Toshmidi bu, ko'zyoshmidi… jadid bobo?
Ilmmidi, zehnmidi yashil ma'vo,
Kunlaringiz sochmishmidi yurtga ziyo,
Bugun mendan nima ravo, nima ravo,
Uyg'onishmi, uyg'otishmi… jadid bobo?
* * *
Toza tafakkurga, hur tasavvurga,
Imonlar ilhaqdir, vijdon ilhaqdir.
Oshno bo'lolgankim ziyoga, nurga,
Jamlansa millatdir, jamlansa xalqdir.
Urchigan yolg'onga qarshi ko'ngillar,
Haqiqat yo'lida baxshi ko'ngillar,
Mardlar maydonining naqshi ko'ngillar
Jamlansa millatdir, jamlansa xalqdir.
Tobelikka qarshi dod, qaldiroqlar,
Zulmat to'fonlarin yenggan chiroqlar,
Yog'iyning adabin bergan Shiroqlar
Jamlansa millatdir,
jamlansa xalqdir.
Xudbinu loqaydlik zahri “mustabid”,
Kemirgay har sichqon, tishlagay har it,
Ma'rifatsiz ERK yo'q degan har
jadid —
Jamlansa millatdir,
jamlansa xalqdir.
Men, men… degan nafsin o'tlarga otib,
Nochorning kuniga yarab, asqotib,
Kuysakim mudragan qavmin uyg'otib —
Jamlansa millatdir,
jamlansa xalqdir.
Hurlik deb cho'g'lanish baxt degan jonlar,
Sog'inish, yo'qlanish baxt degan jonlar,
Vatanda uyg'onish baxt degan jonlar,
Jamlansa millatdir,
jamlansa xalqdir.