Ko'ksimda oy kabi balqishing ayon
Zikrilla NE'MAT VAFOIY
Muallif haqida:
Zikrilla NE'MAT VAFOIY — 1961 yil Buxoro viloyatida tug'ilgan. 1989 yilda ToshDU (hozirgi O'zMU)ning jurnalistika fakultetini, 2001 yili O'zbekiston Respublikasi IIV Akademiyasini tugatgan.
“Ikkimizning yoniq ishqimiz”, “Yurtim navosi”, “Vatan va muhabbat”, “Qaytar dunyo”, “Ostonadan boshlanar Vatan”, “Muhabbatsiz yashab bo'lmas”, “Spitamenning so'nmas qo'shig'i”, “Muhabbat mehrobi”, “Sog'inch sarchashmasi”, “Ezgulik o'lkasi”, “Onam ekkan rayhonlar” (Saylanma), “Vatan haqida qo'shiqlar”, “Muxammas gulshani”, “Qalbim qal'asi”, “Qaldirg'ochlar qaytgan kun”, “Mangu qo'shig'imsan, Vatan”, “Vafo baytin bitaylik”, “Dilda ishqning marvaridguli”, “Navoiydan navo istab”, “Buxoroni sog'inmay bo'lmas” nomli kitoblari nashr etilgan.
Yuqoridagilardan tashqari “Besh baho olgan kunim”, “Mardi maydonlar yurti”, “Jirafa nechun xafa?!”, “Ayiqning nabirasi”, “A'lochilar alifbosi” singari bolalar uchun yozilgan to'plamlar muallifi.
U mashhur rus shoirlari – Sergey Yesenin, Mixail Lermontov, Belorus shoirlari – Yakub Kolas, Igor Bordulin, Moldavan shoiri – Pavel Bosu, Avar shoiri Rasul Hamzatov, gruzin shoirlari – Grigol Abashidze, Georgiy Leonidze, qozoq shoirlari – Abay, O'ljas Sulaymon, turkman shoiri Ota Otajonov she'rlarini o'zbek tiliga o'girgan.
O'zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a'zosi.
BESh MAG'RUR JANGChINING MUNIS ONASI
Ikkinchi jahon urushida besh farzandidan ayrilgan
Zulfiya aya Zokirovaning xotirasiga
Bir ayol uv tortar tunning bag'rida,
Oyni ham titratar ohu nolasi.
Shamdek yonib-kuymish farzand dog'ida,
Besh mag'rur jangchining aziz onasi.
Urush yillarining dardu azobin,
Bilar u davrning qaddi dollari.
Ko'tarmish zamonning zildayin yukin
Urush yillarining mard ayollari.
“Boshing toshdan bo'lsin, jonim bolam”, deb,
“Oy borib omon qayt, ko'zi qoram”, deb,
Bir emas, besh o'g'lin jangga kuzatdi,
“G'alaba bilan qayt, jigarporam!”, deb.
Ahmadjon, Ishoqjon, Muhammadjon-u
Vahobjonlar yorin yig'latib ketmish.
Hatto bir go'zaldan o'pich olmagan—
Yusufjonning dog'i qalbni qon etmish.
Nahot, besh o'g'ildan biri qaytmasa,
“Ona, qaytdim” degan so'zni aytmasa.
Ilhaq bo'lib kutgan onaizorning—
Bag'riga go'dakdek o'zin otmasa?!
Boshingni mag'ur tut, ey onajonim,
Bugun besh o'g'loning — besh mard qahramon.
Fido aylasa-da gar jangda jonin,
Tinchlik qal'asini saqlashdi omon.
Sening o'g'lonlaring shiddati bois,
Zafar taronasi elga bo'ldi yor.
Yovni quvib toki Reyxstaggacha —
Borganlar ichra mard o'g'lonlaring bor.
Qo'ygil, buncha yig'lamagil ezilib,
Kuyma buncha firoqlarning dog'ida,
Farzandlaring go'yo qayta tirilib.
Kezib yurar G'alabaning bog'ida.
Sening o'g'lonlaring — mardlikka timsol,
Kelinlaring ishqu vafo ramzidir.
Sendek mard ayolning borligi, alhol,
Buyuk o'zbek millatimning baxtidir.
Kel, bu dam dardingga darmonlar bo'lay,
Kel, bo'lay bedor ko'zingning jolasi,
Bosh egib poyingga, ta'zimlar qilay,
Besh mag'rur jangchining aziz onasi.
YoShLIK
(qo'shiq)
Umrimiz tongining nahori – yoshlik,
Go'zal umrimizning bahori – yoshlik.
Undadir muhabbat, shiddat — shijoat,
Oshiq ahlin ilk dil izhori – yoshlik.
Kimlar bor yoshligin baxsh etar elga,
Kimlar bor, bor umrin sovurar yelga.
Sen misli mayoqdek yongil, ey qalbim,
Olislarni ko'zlab chiqqanmiz yo'lga.
Oyu kunlar o'tar quvlashib yilni,
Vaqt kelib kuch-quvvat tark etsa belni.
Qalbga otash solgan ilk muhabbatdek,
Yoshlik o'ti hargiz tark etmas dilni.
Hayot tilsimlarin tumori – yoshlik,
Tashna ko'ngillarning xumori – yoshlik.
Bir umr avaylab – ardoqlab yashang,
Mehru sadoqatning ash'ori – yoshlik.
O'z o'tgan umrimni o'yladim men ham,
Uni qo'shiq qilib kuyladim men ham,
Bir zum bo'zto'rg'aydek bo'zladim men ham,
Qalbning hech tuganmas alyori – yoshlik.
MINORAI KALON POYIDA
Qadim Buxoroning sokin bag'rida
Minorai Kalon turar vazmin, jim.
Go'yo bu kunlardan ming yil narida,
Xayol surib turgan keksa munajjim.
Bu qadim minora, ne tongki bu kez
Yodga solar adib – Omon Muxtorni.
Har gal Buxoroga borsak ikkimiz,
Birga tavof etar edik minorni.
Buyuklik bobida Omon akam ham,
Vazmin minoraga juda o'xshardi.
Nazm ila nasrda tebratib qalam,
Ulug' qalb sohibi xoksor yashardi.
E, voh, endi o'shal donishsifat zot –
Yotar Shoshning “Minor” qabristonida.
Ajalning dastidan degim kelar dod,
Bulutlar to'planur dil osmonida.
O, ona Minora, bugun yoningga
Kechir, kelganim-chun Omon Muxtorsiz.
Bir alam chang solib jismu jonimga,
Poyingda turibman g'amgin, madorsiz.
Hayhot! Zo'rg'a tutib turibman bu dam,
Ko'ksimni kuydirib kelgan yig'ini.
Boshimda yaltirab turgan hilol ham
Qalbimga sanchgaydir o'tkir tig'ini…
Lek menga kuch berar umid shukuhi,
Ko'nglim bir taskinni sezib turibdi.
Boshlarimiz uzra o'tganlar ruhi –
Hurlik shamoliday esib turibdi.
Ko'nglimdan tarqalur zumda g'ubor, g'am,
Yupanchlar yumshatar alam zahrini.
Bugun go'yo ustoz Omon Muxtor ham,
Shodon kezib yurar ona shahrini…
Qadim Buxoroning sokin bag'rida…
QIShLOQ ChEKKASIDA…
Qishloq chekkasida, mozor ustida
Hijronday sarg'ayib o'sgan, ey qamish.
Achchiq yoshlar tomib ko'zim tubidan
Senga termularman o'ychan va xomush.
Ey, aziz otamning qabri uzra jim
Qon-qon yig'lab turgan ma'yus qizg'aldoq.
Alvon gulkosasi g'am bilan lim-lim,
Qalbimning rangidan rang olding qandoq?!
Mehribon volidam qabrtoshiga
Sumbulday chirmashgan, rangin pechaklar.
Men emas, siz bukun onam boshiga
Gul olib kelmishsiz etak-etaklab.
Sho'rxok tuproq uzra asta tiz cho'kib,
Mayin yaprog'ingiz asta o'parman.
Xushbo'y hidingizda aziz onamning
Hech so'nmas mehrining taftin sezarman.
Sizga ming tashakkur, maysa-giyohlar,
Ey, Siz – Ezgulikning yashil lashkari!
Bu yorug' dunyoda koshkiydi hamma
Mehribon bo'lsaydi sizlar singari.
Goh oylab borolmay qolgum qishloqqa,
Hayhot, tashvishlarim ko'pmi shunchalik?
Nahot, ota-onam ziyoratiga
Imkon topolmasman bir giyohchalik?!.
O, maysa-giyohlar, Sizga ming ta'zim,
Hayot ibtidosi – erursiz har choq!
Eng oliy mavjudot – insonga, hatto
Mehru oqibatdan berursiz saboq!
OQ QAYIN
O'zbek yurtga kelin bo'lgan rus qiziday,
Suv bo'yida o'smish go'zal bir oq qayin.
Novdalari tebranadir naq yalpizday,
Mayin-mayin, sho'x sabolar esgan sayin.
O, bunchalar go'zalsan, bunchalar dilbar,
Ey, anhor bo'yida o'sgan sho'x oq qayin.
Shimol tomonlarga ma'yus tashlab nazar,
Bag'rini sog'inchlar ezgan sho'x oq qayin.
Bo'lmish endi ona yurtim senga vatan,
Qaytib ketmoqqa-da senda yo'q ixtiyor.
Esenin kuylagan oppoq, ey gulbadan,
Ehtiros uyg'otding dilda beixtiyor.
Maftun bo'lib oq qayinga boqqanim on,
Sog'inchdan entikib ketar yuraklarim.
Yodga tushib qishloqdagi do'st-qadrdon,
Oq qayinga o'xshagan oq teraklarim.
Go'yo suvdan chiqib kelgan bir afsungar,
Suv parisin yodga solar oh, oq qayin.
Akasin kuzatib qolgan bir singilday,
Ortimdan qo'l silkib qolar sho'x oq qayin.
UMID
Bulutlar ortidan oy chiqar suzib,
Sutga chayilgandek oppoq bu kecha.
Hajringda qalbimning oromin buzib,
Ko'z yummay chiqurman toki tonggacha.
Qoramtir bulutlar telbalik bilan,
Oyni to'smoq uchun benaf urinar.
Ular ikkimizni hijronda yoqqan –
Shubha-gumonlarga o'xshab ko'rinar.
Yuragim bir shirin umiddan erib,
Sevinchdan daryoday qalqir nogahon.
Bir kun bulutlarni dog'da qoldirib,
Ko'ksimda oy kabi balqishing ayon.