Navoiy bobomizning chiroqlari o'chmagay

                                    (Bag'ishlov)

                                                             Professor Shuhrat Sirojiddinov,

                                                             otdoshlari va navoiyshunos olimlarga

 

Bizda Shuhratlar bisyor. Bari elga dastiyor,

Har Shuhrat ham el aro nom qozonmish, e'tibor.

 

Deylik, Shuhrat domladan qolmish “Shinelli yillar”,

Yaxshi otu yaxshi yod ham zanglamas oltinlar.

 

“Mahallada duv-duv gap” kinosini olgan zot –

Shuhrat Abbos domlaning nomi doim barhayot.

 

U ko'rsatmish ekranda chin o'zbek onasini,

Lutfixonim ayaning haqiqiy siymosini.

 

Shon-shuhratning dunyoda turfa ma'nilari bor,

Arboblardan aytsam gar – Shuhrat G'anilari bor.

 

Shuncha otdoshlar aro, goh rizo, goh norizo,

Shuhrat Jabbor ham bordir, bor yana Shuhrat Rizo.

 

Shuhrat Hayitdan aytsam – muxlislari rozidir,

Tarix kanalining u jonbozi, sarbozidir.

 

Qolmayin deb zamondan orqada charchab, horib,

Shuhrat Aziz talpinar, tinmaydi Shuhrat Orif.

 

Aytabersam, yana bir Shuhrati zamon bordir,

Navoiy bobomizdan unda bir unvon bordir.

 

Qo'lyozma matnlarning nuktadon bilimdoni,

Ikki munglug' ko'zidir donolik siyohdoni.

 

Mumtoz adabiyotdan nogoh guftor aylagay,

Ikki ko'zi ham shu on ajib raftor aylagay.

 

Har baytu g'azal misli boju xiroji dindir,

Men aytmoqchi bo'lganim – Shuhrat Sirojiddindir.

 

Ya'nikim, Shuhrat domla – Navoiyshunos olim,

Ne kechardi, ey do'stlar, biliksiz mening holim?

 

“Xamsa” uzra o'rtanib qaydin imdod kutardim?

O'z bobomni bir umr men bilmasdan o'tardim.

 

Qo'lyozmalar uzrakim tunu kun chekib jonlar,

Umrin baxsh etib o'tmish ne Hamid Sulaymonlar.

 

“… Qalb daftari” deb bitmish Izzatli Sultonlaring,

Aliybek Rustam qayda – Rustami dostonlaring?

 

Bir yangi bayt topsa gar – go'yo buyuk in'om-la,

Jilmayib kelar hanuz Azizxon Qayum domla.

 

Nomlari mening qarzu farzliklarimda bordir,

Natan Mallayev domla darsliklarimda bordir.

 

Bu bo'stonda bir umr gulgashti chaman aylab,

Suyima opa ketmish har satrin Vatan aylab.

 

Navoiyning har bayti dil to'yiga to'yxatmish,

Najmiddin Komil domla – komillikka o'rgatmish.

 

“Xizr chashmasi” debon bitganida muallim –

Biz oliy madrasada olganday bo'ldik ta'lim.

 

Bir-birovga uyqashsiz, bir-birovga o'xshashsiz,

Siz – Vohid Abdulloyu Botir Valixo'jasiz.

 

Men bu ulug' zotlarni ko'rganlarni ko'rganman,

Navoiyni men asli shulardan o'rganganman.

 

Demak, har bayt misoli boju xirojidindir,

Men aytmoqchi bo'lganim Shuhrat Sirojiddindir.

 

Ya'nikim, Shuhrat domla – Navoiyshunos olim,

Ne kechardi, ey do'stlar, shularsiz mening holim?

 

Ne baxtu tolelarkim elga ilm keltirgay,

Elning farzandlariga zavqu bilim keltirgay.

 

Zahmatkash insonlarning mehrpayvandi, nasli,

Kattaqo'rg'ondan, ya'ni Samarqandiydir asli.

 

Men, Sirojiddin Sayyid, istab dil navoini,

Shuhrat Sirojiddindan o'rgansam Navoiyni.

 

Bobur Mirzo aytganday, men bir tolibi ilm,

Paxtazorlarda qolmish darslarim, bilimlarim.

 

Shu boisdan, ayb etmang, men ham ilmga zorman,

Ming-minglab talabalar safida men ham borman.

 

O'z-o'zidan kelmagay shuhrat, martaba, obro',

Oliy dorilfununda rekto'rdirsiz baobro'.

 

Muazzam peshtoqida hazrat bobo nomi bor,

Bunda muallimlarning na tinch, na oromi bor.

 

Har biri mehru sog'inch shodasida gavhar, dur –

To'qqiz ming talabaning ko'zlarida chaqnar nur.

 

Men ham davru zamonning toblariga eshilsam,

Shu o'g'il-qizlarimning qatoriga qo'shilsam.

 

Sizga aytsam chin dildan, ey tolibi ilmlar,

Bilim birlan yechilgay bu dunyoda tilsimlar.

 

Bunda adab bo'stoni, cheksiz chaman yaralgay,

Bunda yosh qalblar bilan tengsiz Vatan yaralgay.

 

Shuhrat domla, ya'nikim, Navoiyshunos olim,

Shu qutlug' dargohlarda men ham olsaydim ta'lim…

 

Ilmu irfon yo'lida bo'lmas aslo tanaffus,

Vatan adabiyoti saboqdir kecha-kunduz.

 

Vatan nomi ko'ngillar kitobidan ko'chmagay,

Navoiy bobomizning chiroqlari o'chmagay.