Ko'zingni ko'zimda asragan edim

Aziz SAID

Muallif haqida:

Aziz SAID — shoir. 1961 yili Buxoro viloyatida tug'ilgan. ToshDU (hozirgi O'zMU)ning jurnalistika fakultetini bitirgan. “Chiltor”, “Dili qani bedilning”, “G'oyibdan do'st bilan suhbatlar”, “Fursat darvozasi”, “Vaqt manzili” nomli kitoblari chop etilgan. Hozirgi kunda “Sharq yulduzi” va “Zvezda Vostoka” jurnallari bosh muharriri o'rinbosari.

O'zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a'zosi.

 

Ko'zingni ko'zimda asragan edim

 

Zanjiru kundaldan vassayu sinji,

Men — xona, mahramsir kuyga to'laman.

Sirlar tovog'ida bir hovuch mayiz,

Pinhona sog'inib bandin uzaman.

 

Mushkuling kush-o-o-d

bo'lsin, yo omin,

Xunoba dil sh-o-o-d

bo'lsin, yo omin.

 

Sangtarosh hamalning nuri poytesha,

Yurakka yo'l ochar tog'ni taroshlab.

Ishqpechon gullagan chog'i namozshom,

G'am kelar sochini chiltorga bog'lab.

 

Navo qilsang d-i-i-l

to'lsin, yo omin,

Nigoh solsang g-u-u-l

bo'lsin, yo omin.

 

Gunohim daraxtin shoxlarin qirqib,

Bir savat to'qiyman — baxt uchun kosa.

Sabr sahrosida dor tikib yeldan,

Men seni chorlayman — ishq uchun ossang.

 

Jonim olsang j-o-o-n

kulsin, yo omin,

Yodim ichsang j-o-o-m

to'lsin, yo omin.

 

                         * * *

Adashib yolg'izlik o'rmonlarida

O'lgan edim,   muzlagan edim,

O'shanda olovday paydo bo'lding sen

Tirilib gulxanday bo'zlagan edim.

 

Tunlari osmondan izlab yulduzing

Tushlardan xabarchi yo'llagan edim.

Kunlarni yetaklab o'tgan har qushdan

Sening jamolingni yo'qlagan edim.

 

Qanotsiz ruhimga qanot baxsh etgan

Ko'zingni ko'zimda asragan edim.

Xudo uchrashtirgan chog'da da'fatan,

Samoga qaqnusday sachragan edim.

 

Mast edim, oyning nurlarini sen

Piyolaga quyib bergan chog'ingda.

Mast edim, ishqimiz yomg'irlaridan

Kuylar chalinganda har yaprog'ingda.

 

Na olam, na odam chor atrofimda,

Nuringga qo'shilib nurga boylandim.

Yillar yonib ketdi o'rtamizdagi —

Men endi yo'qdirman, senga aylandim.

 

KELIB QOLDIMI, BAHOR

           (rondo)

Qaldirg'och g'och-g'och

Eshigingni och-och…

                            Xalq qo'shig'idan.

 

Qish toshini cha-qa-di

Tog' boshini chay-qa-di

Oy qoshini qo-qa-di

 

Ke-lib qol-di-mi ba-hor

Echki do'mbir cha-la-di

Qo'zi zo'ldir ma-ra-di

Gulni o'lgur ya-la-di

Ke-lib qol-di-mi ba-hor

Ari sirg'a ta-qa-di

Bo'ri qirga o-qa-di

Itni burga cha-qa-di

 

Ke-lib qol-di-mi ba-hor

Suvni ariq al-day-di

Maysa yoriq ya-may-di

Sirni baliq as-ray-di

 

Ke-lib qol-di-mi ba-hor

Tuya yalpiz chay-nay-di

G'uncha yulduz sa-nay-di

Kaftda dengiz qay-nay-di

 

Ke-lib qol-di-mi ba-hor

Os-to-nang-da ayt kim bor

Qal-dir-g'och g'och-g'och

 

                  * * *

Chayqalayotir ruhim,

Taxti ravon ravonmas.

Sarxush emasman, ey yor,

Ko'ksim teshgan kamon mast.

 

Labing tekkan qadahda

Qasam qalqar, alammas.

Sarxush emasman, ey yor,

Rasmim chizgan qalam mast.

 

Itga tashlab talatting,

Og'riyotgan yarammas.

Sarxush emasman, ey yor,

Bo'g'zimdagi nolam mast.

 

Raqsga tushdim oy bilan,

Endi qushman, odammas.

Sarxush emasman, ey yor,

Izing izlab qadam mast.

 

Izing izlab qadam mast…

 

                             * * *

Shodlik qozonining qirrindisi g'am,

Mening ko'zim qora, ko'zlarim qora.

Pazanda taqdirning kapgiri siniq,

Yulduzlar qovrilar qop-qora.

 

Qo'lim uzataman yurak tubiga,

Kuygan kaptarlarim qanoti qora.

Taqdirim tandiri hamon tutaydi,

Yillar lov etadi, yo'llar qop-qora.

 

Bu nima ziyofat, ey qodir Xudo,

Yorning ko'zlaridan qarab chorlatding.

Kuygan taomingni oldimga qo'yib,

Uning nigohini kimga qaratding.

 

XATOLAR

Biz xato qilamiz

Dovdirab qolib.

So'ng yotib o'ylaymiz:

“Hayotning sabog'i –

Xatolar –

Takror bo'lmas endi

Yoddan chiqmas adog'i…”

Tasodif. Va'da va Aldov.

Yana dovdirashlar

To'lqinidamiz.

Besubut ruhimiz

Alg'ov va dalg'ov.

Yana ko'hna tarix –

Xato va afsus.

Yurakda qarg'ish-u

La'natlar qoldirgan

Qonli yaralar ham

Tushadi qurib –

Harorat vaqtning

Oyinasidan.

Shunday kelaverar

Ketma-ket ular.

Biz yotib o'ylaymiz

Yana:

“Hayotning sabog'i

Xatolar…”

 

                    TONGDA

 

Kuzda kuz bilan tunagan daraxt

Bahor ko'ylagini kiyarkan shoshib,

To'zg'igan sochiga shamol taroqchi,

Tun oyna tutqazar sandig'in ochib.

 

Kuz qol deb yolvorar oyni ko'rsatib —

Biz chiqib ketamiz o'sha tuynukdan.

Yolg'onchi bahorning nurin ko'rdingmi

Quyilib kelmoqda eski choynakdan.

 

Zangori dengiz bor osmon burjida,

Uyimiz bo'ladi suzib yurguvchi.

Sharqirab oqarkan momoguldirak

Charxpalak quramiz ters aylanguvchi.

 

Yashinga minamiz – mangu oq otim,

Boramiz tushlarning qarorgohiga.

Yulduzlar taqarkan feruza uzuk…

Bizlarni ko'mishar ishq dargohiga.

 

Kuzning zorlarini tingladiyu mast,

Bahor ko'ylagini kiydi u daraxt…

 

INTERNET HAQIDA TUSh

 

Ozodsan, ammo

To'rt tomon devordir,

Osmon ham devor,

Yer ham devordir.

 

Qulsan, ammo

Bo'yningda zanjiring yo'qdir,

Devorgacha yurishga taqiqing yo'qdir.

O'zing bilan o'zing bir zum qolmoqqa

Haqqing ham yo'qdir.

 

Har kun bir kalamush

Chiqib kelar devor ostidan,

Hidlab ko'rar rutubat havoni

Bormi deb suzib yurgan so'z.

Hidlab ko'rar nafasing

Hidlar nigohing

Bormi deya yana biror ko'z.

 

So'ng mamnun

Kuladi kalamush, bitko'zi qisilar,

Senga tikilar

Olddagi ikki so'yloq tishlari yonib,

Umring davomini uzmoqqa shay

tishlari yonib.

 

To'shagingga kirarkan o'rmalab

Hidlay boshlar xayollaringni,

Hidlab ko'rar xotiralaring.

Dimog'i ilg'aydi dengiz isini,

Ilg'aydi samoga parvoz isini.

 

Va qo'rqitar

Siringdan dunyoga jar solaman deb,

Sen ham kalamushga aylanmasang deb,

Do'mbira chalaman o'ynamasang deb…

 

Qaytib borar devor ostiga

Va kuta boshlar sening ham

Kalamushga aylanishingni.

Sen kalamushga aylanmaysan.

 

So'ng makr to'rini yoyar kalamush

Olti devorga

Qalbingni hidlamoq uchun uzoqdan.

Va o'chirib tashlar o'sha to'r bilan

Orzularing yo'llarini –

Uzukning izini o'chirganday

Nozik barmoqdan…

 

Endi na dengiz bor,

Na osmon bor, na qir bor,

Na qo'shiq bor, na-da bir she'r bor,

Na o'tgan kunlardan biror-bir iz bor…

 

Har kun shu takror…

Har kun shu…

Har kun

Kalamush

Chiqib kelar ekan devor ostidan

Va tushlaringni ham hidlarkan endi

Kutaverar sening ham

Kalamushga aylanishingni.

 

Kalamushga aylanmaysan

Aylanolmaysan

Sevib qolgan bo'lsang-da uni…

               * * *

Ozodsan, ammo

To'rt tomon devordir,

Osmon ham devor,

Yer ham devordir…

 

“SUVDAGI IZLAR” turkumidan

 

Qafasdagi rangdor qushcha

Sayramay qo'ydi

Paryostiq ko'targan ayolni ko'rib

                    * * *

Stoldagi qalam

Qo'rqib tikilar pichoqqa

 

Pichoq haqida yozsammi

Yozmasammi

                         * * *

Daraxtni zo'rg'a ko'ndirdim

Birga uchishga

Qushga aylanishimni

Kutamiz endi

                        * * *

So'zga aylana olmay qiynalar

Rangli sharlar ichidagi

Nafasim

                        * * *

Sog'ilayotgan sutning ovozi

O'choqdagi olov ovozi

Suhbatlashar

Kutib turar tong bo'sag'ada

                       * * *

Bir shoda anor

Xona devoriga osilgan

Ko'rpani boshiga tortar bolakay

                       * * *

Arraning ovozi kelar ustaxonadan

Xazonlar ostiga berkinar

O'rik danagi

                       * * *

Bahorning so'nggi kuni

Qaldirg'ochlar xayrlashar

Ko'zimga chizilgan ovozlari bilan

                      * * *

Yo'q, sen gunohkor emassan

gunoh faqat gullarda

ular jaranglaganda

muhabbatning ovozi deb o'ylagansan

yo'q, sen gunohkor emassan

gunoh yaproqlarda

bo'lmasa shunchalik go'zal hilpirarmidi

gunoh shabadada

gunoh kuylarda

 

dod deb yuborgim keladi

nega senda gunoh yo'q

                     * * *

Umid –

uzilgan ip,

ulamoq kerak umidni umidga

so'ngra seni qiynar bir umr

umidning tugilgan tuguni.

Yangiliklarni do'stlaringizga ulashing

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

1 × three =