Bir tantana sodir bo'lajak

Boltaboy BEKMATOV

 

Muallif haqida:

Boltaboy BEKMATOV — 1958 yili Turkmaniston Respublikasining Tosh­hovuz viloyati, Toshhovuz tumanida tug'ilgan.

Moskva shahridagi M.Gorkiy nomli Adabiyot institutini bitirgan.

Muallifning “Alvon uchqunlar” (1992), “Seni ko'rgim keladi” (1993), “Billur guldon” (2012), “Izmingda koi­not” (2018), “Qo'lingni ber menga, farishtam” (2019) nomli she'riy to'plamlari nashr qilingan.

O'zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a'zosi.

ARAFA

Bir tantana sodir bo'lajak,
Bir taraddud kezib yuribdi.
Miyig'ida kulimsiragan
Quyosh buni sezib yuribdi.
Novdalarning yuzida sepkil,
Daraxtlar ham bir taraddudda.
Sezilar bir ajib hayajon
Yo'l chetida, kallakdor tutda.
Nami qochgan to'nka ustida
Kukulashar bir juft kabutar.
Ana, hovuz ichra favvora
Hozir buyuk sirin fosh etar.
Kezar nedir qilib ovoza,
Tilsiz jarchi bahor yellari.
Sig'may ketdi qo'lqopchalarga
Xonimlarning nozik qo'llari.
Bir tantana sodir bo'lajak,
Bir taraddud kezib yuribdi.
Miyig'ida kulimsiragan
Quyosh buni sezib yuribdi.

USTA

Matnazar Abdulhakimga

1

Elkasiga g'isht mingan sayin,
Sayqallangan sayin tobora
Ustani ham ko'kka ko'tarib,
Yuksalib bormoqda minora.
Usta mohir, nigohi teran,
Usta bir hikmatni his etar
Va minorasining shaklini
Nayzaning uchiga o'xshatar.

2

Madrasaning oldida yolg'iz
Xayol surar qarigan chinor.
Vujudida yashin solgan iz,
Dovullar qoldirgan dard, g'ubor.
Tevarakda hukm surar kuz…
Yaproqlar-da za'faron, g'arib.
Mullavachchalar esa o'ysiz,
Chilim chekar tagiga borib.

GUVOH

Bugun qushim hurkdi,
Parvozni tark etdi ojiza qushim
Va qo'ndi qolipning yoniga horg'in.
Bugun qotillikning guvohi bo'ldim,
Bo'ldim uyg'onishning guvohi,
Dahlizdagi katta oynaga qarab.

KUNGABOQAR

Quyoshga intilib bo'y cho'zdi ilhaq,
Elning nigohini jalb qilib o'zga.
Dunyoni unutdi, unutdi mutlaq,
Yerdagi quyoshdek tashlandi ko'zga.
Boshini tanidan judo qildilar
Shunda yetilmagan kungaboqarning.
Tishlar orasiga olib tildilar
Urug'larin, garchi to'ydirmas qorning…

QAYSAR

Seni ta'qib qilar bir umr qolip,
Ko'z ochsang, qarshingda bo'lar ko'ndalang.
Erk esa qafasga ko'nikmas g'olib
Bir qushki, boshingga qo'nolmay halak.
Daryoning ustida charx urar bu qush,
To'lqinlar qo'ynida seni kuzatar.
Qanotlari tolib borar, boyoqish,
Bir kun yiqiladi (oh, ko'zi yetar!)
Sen esa suzarkan oqimga qarshi,
Qush uchun boshingni ko'tarolmaysan.
Sen — mangu qolipga ko'nikmagan shum,
Sen — sokin qirg'oqqa chiqmagan qaysar.

PIChOQ SUYaKKA YeTGANDA

Pichoq suyakka yetganda
chumoli tomoshabinga aylanar,
loqayd va betashvish tomoshabinga.

Ninachidek qanot chiqarib
uchib yurar bamaylixotir.

Pichoq suyakka yetganda
ninachi mehnatni o'rganar,
mehnat odam qilar uni bir kuni.
Odamning esa suyagi yo'q,
pichoq suyagiga yetmas odamning.

* * *

Qurbaqa o'tirgan do'nglik yonidan
qanotlarin yaltiratgancha
suzib o'tdi tilla baliqlar.
“Vaq-vaq-vaq!” qichqirdi qurbaqa,
ammo qalqib chiqib zum o'tmay
suza ketdi do'nglikka tomon.
Tirmashib chiqdi-da o'rniga arang,
“Vaq-vaq!” deb qo'ydi qurbaqa horg'in.

YuHO

Yuho og'ziga tiqar o'n barmog'ini
birato'la yalar o'ntasini ham,
baribir qanoat topolmas zarra.
Nihoyasiz bir ochlik qiynar yuhoni,
mol bo'lib ko'rinar yuhoga har ne,
mebellar, kitoblar, buyumlar puldir,
to'rt tomonda pulning suvrati.
Yuhoning g'ori bor,
borliqni yutguday besarhad bir g'or,
uni to'ldirmoqqa urinar yuho.
Ba'zan telba bilan to'qnash kelganda
baxtdan sarmast ko'rsatar o'zini yuho,
lekin kundan-kunga kattayar qorni,
beso'naqay bo'lar tobora
og'zi g'orga,
ko'zlari oxurga o'xshab.
Gohida oynaga boqar-da yuho
nafratlanib ketar yuholigidan
va ont ichib qo'yar o'ziga o'zi
odam bo'laman der,
oddiy bir odam.

Tunda uni qiynar
oddiy haqiqat.
“Odam aylanishi mumkin Yuhoga
va lekin odamga aylanmas
Yuho”.