Serobligida uvol, tanqisligida aziz
Toshkentning sharoitlari yaxshi. Ichimlik suvi serob. Ammo jo'mraklardan suv bekorga oqib yotganini, kimdir ichimlik suviga mashinasini yuvayotganini, yana kimdir tomorqasini sug'orayotganini ko'rganimizda, qishlog'imdagi suv muammosi yodimga tushadi.
Ha, men tug'ilib o'sgan qishloqda suvning qiymati – bebaho. Bundan besh yil oldin mahallamizda ichimlik suvi tarmog'i yo'q edi. Suv muammosi aholini juda qiynardi. Shunday vaqtlar ham bo'lganki, hatto oqar suvlarni tinitib iste'mol qilganmiz. Imkoniyati yetarlilar toza ichimlik suvini sotib olar yoki o'zlari keltirar edi. Qolganlar esa majburligidan ariq suvlaridan ichardi.
Hatto qo'shnilar tuz yoki xamirturush singari bir-biridan suv so'rab turgan vaqtlar ham bo'lgan.
Keyinchalik qishlog'imizda o'zgarishlar yuz berdi. Mahallalarimiz obod bo'ldi. Toza ichimlik suvi keldi. Hozirgi kunda odamlar zilol suvni tejab-tergab, isrof qilmasdan foydalanmoqda.
Ular suv qadrini yaxshi bilishadi.
Shaharda suv erta-yu kech chiqib turadi. Balki, shuning uchun ham uning qadri bilinmas. Garchi bizning qishlog'imizda ichimlik suvi tarmog'i bo'lsa-da, lekin unda ikki kunda bir marta suv beriladi. Shu bois bizda suvning har tomchisi qimmatlidir. Balkim, bizda ham suv to'xtovsiz chiqib turganida uning qadriga yetishmasdimi? Aytishadi-ku, oldingdan oqqan suvning qadri yo'q deb.
Ha, hayot uchun, avvalo, havo, suv zarur. Deylik, kimgadir suvsiz sahroda yashash sharti bilan juda ko'p oltin-u tillolar berilsa, u boy bo'lishi mumkin. Ammo yashay olmasligi aniq. Chunki suvning o'rnini har qancha oltin, duru javohir bosolmaydi.
Allohning insonlarga ato etgan bebaho ne'mati – suvdan tejab foydalanaylik, ko'zimizni ochaylik, uni uvol qilmaylik!
Surayyo O'RINBOYEVA,
O'zMU talabasi.