Ko'ngilga yaqin, dilkash ijodkor

Hozirgiday esimda, o'sha yillari ToshDU (hozirgi O'zMU)ningToshkent universitetigazetasida mas'ul kotib bo'lib ishlardim. Albatta, kam adadli mo''jazgina gazetani qiziqarli, o'qishli chiqarish uchun ham yaxshi yozadigan mualliflar kerak edi.

Talaba ukalarimdan biri Sirojiddin Rauf ancha faol, tirishqoq edi. Mag'zi to'q she'rlar yozish bilan birga, chiroyli maqolalar ham yozardi. U o'rta maktabda o'qib yurgan davridayoq she'rlar mashq qilar, “Qashqadaryo haqiqati” (hozirgi “Qashqadaryo”) gazetasida musahhih bo'lib ishlagan, shuning barobarida, xabar va maqolalari ham e'lon qilib turilganidan xabardor edim.

Oradan ko'p o'tmay, Sirojiddin harbiy xizmatga chaqirildi. Xizmat burchini Ukrainada o'tkazdi. Shu vaqt oralig'ida tez-tez xat yozib turdi. Konvert ichida, albatta, yangi she'rlari bo'lardi. Biz o'z gazetamizda chiqqan she'rlarini pochta orqali unga jo'natardik.

Sirojiddin do'stimiz jurnalis­tika fakultetini imtiyozli   diplom bilan tugatdi.

Fakultet rahbariyati uni ishga olib qolish niyatida aspiranturada o'qishni taklif qilishgandi, unamadi. Bu paytda adadi bir necha yuz ming nusxadan oshib ketgan yoshlar gazetasining faol xodimiga aylanib, ijodiy jamoaning, o'quvchilarning nazariga tushib ulgurgandi. Gazeta tahririyatida salkam olti yil muxbir, sharhlovchi va bo'lim mudiri vazifalarida samarali faoliyat ko'rsatdi. Shundan so'ng “Tafakkur” jurnalida ikki yil tafakkurini yana bir bor charxlab, ustozi Erkin A'zamning sinovidan o'tgach, Adliya vazirligi muassisligidagi “Hayot va qonun” huquqiy jurnali – “Inson va qonun” gazetasi birlashgan tahririyati bosh muharriri o'rinbosari sifatida faoliyatini bosh­ladi. Yangi ishga kirishganidan birga ishlaymiz, deb kaminani ham taklif qildi. O'sha paytda tahririyat bosh muharriri Fayzulla Qilichev (Olloh rahmat qilsin) bilan kelishib, “Inson huquqlari” bo'limi mudirligini ishonib topshirishdi. Hamkoru hamdast bo'lib yaxshi ishladik.

Oradan biroz vaqt o'tib, u jurnalist-huquqshunos (ikkinchi mutaxassislik yo'nalishi bo'yicha hozirgi TDYuUda ham tahsil olgandi) sifatida birlashgan tahririyatni boshqardi. Shu yillarda gazeta va jurnalning muxlislari soni ko'payib, adadi ham sezilarli oshdi. Ahil va inoq jamoada ishlaganimdan hozirgacha faxr va g'urur hissini tuyaman. Shu gazeta va jurnal sahifalarida chop etilgan sud-huquq masalalariga oid ocherk va maqolalarimni to'plab “Birovga choh qazisang…” deb nomlangan kitobimni chiqardim. Uning nashr etilishiga tahririyat ijodiy muhitining ta'siri katta bo'lgan, deb bemalol ayta olaman. Birga ishlagan davrimizda vazirlikdagi ayrim yuristlar Sirojiddin Rau­pov bilan huquqiy masalalarda o'zaro maslahat-suhbatlar qilishganiga ko'p bor guvoh bo'lganman. Uning zahmatli mehnatlari hisobga olinib, 2000 yilda davlat mukofotiga loyiq topildi va O'zbekiston Res­publikasi Prezidentining farmoni bilan “Shuhrat” medaliga sazovor bo'ldi.

Oradan ko'p o'tmay, uni davlatimizning yuqori idoralariga ishga taklif qilishdi. U yerda ham samarali faoliyat yuritib, ke­yinchalik O'zbekis­ton Matbuot va axborot agentligidagi markaz rahbari, “Mulkdor”, “Birja” gazetalarida bosh muharrir bo'lib ishladi. Undan keyin “Jamiyat” gazetasi tashkil etildi, matbuotimiz tarixida birinchilardan bo'lib o'zbek o'quvchilarini fuqarolik jamiyati institutlari haqidagi dolzarb, qiziqarli materiallar bilan tanishtirib bordi. Tahririyat qoshida “Mahorat maktabi” faoliyatini yo'lga qo'yib, fuqarolik jamiyati tizimini yoritishda yosh ijodkorlar malaka hosil qilishi uchun jon­bozlik ko'rsatdi, ularning nisbatan yangi sohaga ixti­soslashuviga ko'mak berdi. O'sha yillari qizim Parizod “Jamiyat” gazetasi qoshidagi mahorat maktabida amaliyot o'tagani bois, tahririyat fao­liyati haqidagi taassurotlarini to'lib-toshib aytib berardi.

Ayni paytda Sirojiddin Raupov adabiyotimizning otaxon jurnallaridan “Sharq yulduzi” va “Zvezda vostoka” jurnallarini boshqarmoqda. Hozirda ularning davriyligi oshib, mavzulari salmoq kasb etib, badiiy saviyasi ham ancha ko'tarildi. Jurnallarning eski shon-shuhrati tiklanib, sahifalarida eng sara asarlar chop etilayotgani uchun yurtimiz va qardosh xalqlar ijodkorlariga ham o'ziga xos mezon vazifasini o'tamoqda.

O'tgan yillar mobaynida Sirojiddin Rauf o'nga yaqin kitob va to'plamlar e'lon qilib, adabiyot muhiblarining ko'ng­lidan mustahkam joy oldi. “Yig'layotgan oy” ilk to'plamidagi aksariyat she'r­lari talabalik davri mahsuli, ijod namunalari desam xato bo'lmaydi. Chunki ko'pi menga yod bo'lib qolgan. Yil o'tgan sari uning ijodida ohorli tashbehlar, falsafiy qarashlar, favqulodda yechim va badiiy topildiqlar kuchayib bordi. Hatto bolalarga bag'ishlangan she'rlarida ham salmoqli fikr, mulohazaga duch kelasiz. Bir so'z bilan aytganda, juda sermahsul shoir!

— O'zini ham, yozganlarini ham qadrlaydigan shoir inim Sirojiddin Raufning ijodini anchadan buyon kuzatib kelaman, — deydi   O'zbekiston xalq yozuvchisi Erkin A'zam uning “Siz menga keraksiz” nomli kitobiga yozgan so'zboshisida. — Shoir she'r­ning tilini, so'zning jarangini top­ganga o'xshaydi. Endi shu yo'ldan toymas ijodkor sifatida ham, inson sifatida ham allaqachon suyagi qotib ulgurgan.

Shoirning ashaddiy muxlisi sifatida har bir chiqishini kuzatib boraman, ba'zan o'zim yozganlarimni ham ko'rsatib olaman va shu bahonada diydorlashib, o'tmish xotiralarni eslab olamiz. Gurung­lar asnosida ijodimga baho beradi. “She'rlaringiz yomon emas, o'zingizga o'xshab juda sodda. Izlaning, tinimsiz o'ylang, mehnat qiling, dunyoda eng boy tillardan birida ijod qilayapsiz, uning butun ko'rki, tarovatini ko'rsatishga harakat qiling”, degan samimiy so'zlari sira malol kelmaydi. “She'rda san'at bo'lsa, o'quvchining qiziqishi kuchayib boraveradi. Aks holda, sodda she'rlarni o'qib o'rgangan o'quvchining didi zaiflashadi, fikrlashdan qaytadi. Bolalarga bag'ishlab yozganlaringiz menga ko'proq yoqadi. Shu janrda ijod qilganingiz ma'qulroq. Buni hammayam eplolmaydi”,   deya maslahat bergan paytlari ham bo'lgan.

O'zbekiston Respublikasi Konstitu­siyasiga bag'ishlangan “Qomusimiz” deb nomlangan she'rimni shoir Salim Ashurga ko'rsatib, “Xalq so'zi” gazetasiga berganimni va u e'lon qilinganini aytganimda, Sirojiddin astoydil muborakbod etdi. “Bu nashrda chiqishingiz bir omad bo'lsa, Salim Ashurga ma'qullata olganingiz yana bir muvaffaqiyatdir”, dedi chin dildan xursand bo'lib. Do'stlarning yutug'idan ham bahra ola bilishi noyob fazilatidan dalolatdir.

Sirojiddin Rauf turli janrda, xususan, huquqiy mavzudagi maqolalarni ham qoyillatib yozadi. Yozganlarini kuzatib boraman, hammasi bir-biridan o'qishli. Xizmat safari bilan Rossiya Federa­siyasining Novosibrsk shahrida, Qirg'iziston Respub­likalarida bo'lib qaytgach, taassurotlarini qog'ozga tushirib, qator maqolalar e'lon qilganidan ijod ahlining xabari bor. U keyingi paytlarda ijtimoiy tarmoqlarda ham dolzarb mavzularda o'ziga xos chiqishlar qilayaptiki, o'tyurak, talabchan va jasoratli shunday do'stimiz borligidan g'ururlanaman.

Sirojiddin Rauf o'ta mehnatkash inson. Bekor o'tirganini umuman bilmayman. Bir kuni kimdir uning biroz tobi qochib, kasalxonada davolanayotganini aytib qoldi. Darrov xabar olgani oshiqdim. Karavoti ustida bir dunyo yozuv-chizuv, tahrir qilingan qog'ozlarga ko'zim tushib koyigan bo'luvdim, “Ey, aka, ermakda, bekor yotgandan ko'ra”, deb qo'ya qoldi kulimsirab.

O'tgan yili Favqulodda vaziyatlar vazirligi rahbarlaridan biri meni qabuliga chaqirib: “Ijodkorlarning hammasini yaxshi taniysiz, juma kuni bo'lib o'tadigan ma'naviyat va ma'rifat tadbiriga elga tanilgan, harbiy xizmatchilarimiz va xodimlarimizni zeriktirib qo'ymaydigan shoir yoki yozuvchilardan birini tavsiya qilsangiz”, deb qoldi. Avvalroq notiqligi bilan alohida ajralib turadigan ustoz jurnalist va adib Ahmadjon Meliboyev bilan juda ko'tarinki ruhda, chiroyli uchrashuv bo'lib o'tgan edi. Shu bois biroz o'ylanib, Sirojiddin Rauf nomzodini aytdim. Taklif qildik. Ajoyib uchrashuv bo'ldi, shoir do's­timiz she'rlaridan o'qidi, savollarga batafsil javob berdi. Oradan olti-etti oy o'tar-o'tmas, rahbariyat uning telefon raqamini olib qolgan bo'lsa kerak, Sirojiddin Raufni yana, mening aralashuvimsiz taklif qilishibdi. Eshitib xursand bo'ldim.

Sirojiddin Rauf bilan faxrlanaman. Ajoyib hamkasb, ko'ngilga yaqin, dilkash inson.

Azamat Suyunov,

O'zbekiston Jurnalistlari

ijodiy uyushmasi a'zosi.

Yangiliklarni do'stlaringizga ulashing

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

1 × four =