Oftobtaxtim mening, oytaxtim mening
“Toshkent oqshomi”ga va barcha
zahmatkash muxbirlarga
Ustoz G'afur G'ulom duosi bilan
Parvozin boshlagan uyg'oq gazetam.
Sen borsan – qalbimning tug'rosi baland,
Aslo yakun topmas mening qasidam.
Elning xovotiru og'riqlaridan
Yupanch, tasalliday bunyodga kelding.
Mash'um zilzilaning yoriqlaridan
Oq atirgul bo'lib dunyoga kelding.
Yarmi vayron uyning eshigin izlab,
Shitirlab xushxabar keltirgan o'zing.
Jajji chaqaloqning beshigin siypab,
Salqin sabolarni yeldirgan o'zing.
U paytlar biz hali yosh bola edik,
Zavqu orzularga limmo-lim yurak.
Tomlarda yugurgan gullola edik,
Go'zal oqshomlardan bergansan darak.
Hali “Mahallada duv-duv gap” – hayot,
O'lmas Lutfixonim aya siymosi.
Shundadir dillarga nur bergan bayot,
Shundadir mehrning asl kimyosi.
Oddiy temirchining otalik tafti
Etgaydir dunyoning bolalariga.
Bunda chiziqlari onalar kaftin
Ulangan quyoshning tolalariga.
Men bahordan qolgan qaldirg'och edim,
Qaldirg'och qaydadir qishlamog'i shart.
Qaldirg'och, ayniqsa yosh shoir bo'lsa,
Eng avval “Oqshom”da ishlamog'i shart!
Toshkent qizlarining ko'ylaklarida
Bir satrdan she'rim, shodligim qolgan.
Har bir sahifangning yo'laklarida
Muhabbatim qolgan, yoshligim qolgan.
Aziz ustozlarga men qo'yib ixlos,
Ranju zahmatlarin ko'rgandim bunda.
Hayotning shafqatsiz ko'zlariga rost,
Tik qarab yashashni o'rgandim bunda.
“Motamsaro ona” qoshida u kun
Bir kemtik nondayin turganlarim bor.
Anhor bo'ylarida yor suyib gulgun,
Erka shoiringday yurganlarim bor.
Bunda har bir nihol kelinchak bo'lgay,
Oftobtaxtim mening, oytaxtim mening.
Ko'priklar evrilib kelajak bo'lgay,
Olamga ostonam – poytaxtim mening.
Ustuvar qo'rg'onsan – chin do'stlaringu
Keksayu yoshlarning tilaklarida.
Ezgulik arkasin ustunlariyu
Turnalari bilan laylaklarida.
Faqat ko'ngillardan taralsin yolqin,
Bag'ring butun bo'lsin, yaro bo'lmasin.
Oqsaroy misoli munavvar qolgin,
Oqshoming hech qachon qaro bo'lmasin.
2006
Sirojiddin Sayyid,
O'zbekiston xalq shoiri.