Xolislik va adolat — asosiy mezon
Men bugungi kunda faxriy jurnalistman. Ammo ko'pdan beri o'zimni o'ylantirib kelayotgan ba'zi muammolarni sizlar bilan baham ko'rmoqchiman. Vaholanki yillar davomida turli kasb bayramlari arafasida faqat maqtanishdan nariga o'tmay keldik.
Kamina 1993 yildan 2005 yilgacha “Ozodlik” radiosining Farg'ona vodiysi bo'yicha muxbiri bo'lib ishladim. Radiodagi faoliyatimning dastlabki yili men hukumat o'quvchilar, o'qituvchilar, talabalar, korxonalar xodimlarini majburan paxta terimiga olib chiqilayotganligini yoritganim uchun yonimga nasha, uyimga granata qo'yib ikki yarim yilga qamashdi. Xalqaro tashkilotlar aralashuvi bilan bir yilda qo'yib yuborishdi. Chiqib yana faoliyatimni davom ettirdim.
O'zbekistonda 2003 yili senzura bekor qilindi. Lekin senzura mas'uliyati bosh muharrirlar zimmasiga “yuklab” qo'yildi. Qo'li boyloq muharrir joriy siyosatdan chetga chiqib nima ham qila olar edi. Oqibatda endi jurnalistlar o'zini o'zi senzura qila boshladi. Ba'zi “shakkok” jurnalistlar haqiqatni yozib yuborgani uchun hamkasblarining ko'z oldida qo'liga kishan solib olib chiqib ketildi. Xullas odamlar “svet o'chib qoldi” deyishga ham qo'rqib qolgan edi.
2016 yili biz jurnalistlarning, xalqning baxtiga Shavkat Mirziyoyev Prezident etib saylangach, ochiqlik siyosatini olib bora boshladi. Biz bir paytlar ko'tarib chiqib qora ro'yxatga tushgan muammolar bugun bemalol OAVlarida yoritilmoqda. O'zbekiston televideniesining birinchi kanali orqali berilayotgan “Munosabat” tok- shousi, “Munozara maydoni”, “Madaniyat va ma'rifat” telekanalining “Men bilgan haqiqatlar” kabi ko'rsatuvlar haqiqiy erkinlik maydoniga aylandi. Erkin so'z ayta olish jasorat maydonida “Hurriyat” mustaqil gazetasining ham o'z o'rni bor.
Lekin erkinlik berilgach, odamni o'ylantiradigan ba'zi muammolar ham paydo bo'la boshladi. Ijtimoiy hayotimizga bloger so'zi kirib keldi. Va afsuski, ayrim blogerlar erkinlikni noto'g'ri tushunib kuch ishlatar tizim vakillari, hokimiyat vakillari bilan o'ta qo'pol muomalada bo'lib, baqir-chaqir qilib OAV hurmatini to'kib qo'ymoqdalar. Juda g'alati odatlarimiz bor-da, erkinlik bo'lmasa jim bo'lib, ichimizda so'kinib yuramiz, erkinlik berilsa, oshirib yuborayapmiz ayrimlarimiz.
Jurnalist yoki blogerning asosiy vazifasi axborot to'plash. Bir tomonga o'tib olish emas. Har ikki tomon fikrini ham o'rganib tomoshabin, o'quvchi hukmiga havola qilish. Ehtimol, bir tomonga o'tib olish bu o'tish davrining muammolaridir.
Endi bizni xursand qilgan bir holatga e'tiboringizni qaratmoqchiman.
Shu paytgacha O'zbekiston Jurnalistlari uyushmasi bormi, yo'qmi bilmas edik. Taniqli jurnalist Ro'zimboy Qo'ldoshning yozishicha, O'zbekiston Jurnalistlari ijodiy uyushmasining yaqinda tayinlangan rahbariyati ishtirokida bo'lib o'tgan matbuot anjumani o'ta oshkora, tanqidiy ruhda o'tgan. Uyushma ba'zi bir hamkasblarimizni himoya qilib ham chiqmoqda. Bu adolat sari dadil qadam hisoblanadi.
So'zimning oxirida aytmoqchimanki to'g'ri, hozir ham ayrim organ xodimlari, hokimlar, turli lavozimdagi rahbarlar hamon matbuot xodimlarini o'zlariga “dushman” sanashmoqda. Ayrim hollarda ular xalqaro jamoatchilik oldida Vatanimizni imidjiga salbiy ta'sir etuvchi harakatlar qilmoqda. Lekin Prezidentimiz “Biz ochiqlik siyosatidan ortga qaytmaymiz”, deb turganlarida ularning bu ishlari siyosatga xiyonatdek bo'lib ko'rinadi.
Bu ham o'tish davrining muammolari deb umid qilamiz.
Aziz hamkasblar, Sizlarni kasb bayramimiz bilan chin qalbimdan tabriklayman. Oilangizga tinchlik-xotirjamlik, ijodingizga Yaratgandan baraka tilab qolaman.
Nosir Zokir,
faxriy jurnalist.