Adabiy agentlarga ehtiyoj seziladi

Yoshi  ulug'  adabiyotshunoslar, odatda, adabiy  jarayonni  muntazam  ravishda  kuzatib  bormaydilar.  Kuzatsalar-da,  fikr-mulohaza  bildirmaydilar.  Zabardast  munaqqid, mohir  tarjimon,  O'zbekiston  Qahramoni  Ibrohim  G'afurov  bunday  emas  —  u  tabiatan  badiiy  adabiyot  g'amxo'ri. Bir-ikki  misol. Ilk  hikoyalari  bilan  endigina  tanilayotgan  vaqtida  nasrnavis  Salomat  Vafoni  birinchilar  safida qo'llab-quvvatlagan,  maqolasida  ijodi  mohiyatini  urg'ulagan  ham  Ibrohim  G'afurov edi.  “Tilsim  saltanati”  kitobi  taqdimotida  qatnashib, Salomatni  ruhlantirgan. Hamma ham bunday  qilavermaydi.  Qolaversa,  kamina  ham  mohir adabiyotshunos e'tiboridan bahra  olganman. Ilk  she'riy  turkumim  Ibrohim  aka  tavsiyasiga ko'ra  1982  yilda  “O'zbekiston  adabiyoti  va  san'ati”  gazetasida  chiqqan. Hali  alohida  she'rlar  to'plamim  nashr  etilmasidan  avval  Yozuvchilar  uyushmasiga  tavsiyanoma  yozib  berganini mamnuniyat  ila  eslayman. Titroq  qo'llar  bilan  mashqlarini  tutqazgan  qalamkashga  erinmasdan  maslahatlar  bergani  saxovatpeshalikdan  nishona.

Ana  shu  xotiralar  bois  ustozning “Haqiqat shuki,  mukofot  bilan  mohiyat o'zgarmaydi” sarlavhali suhbatini o'qib (“Hurriyat” gazetasi, 2024 yil, 6 noyabr soni. Suhbatdosh: Gulnora Shermatova) fikr-mulohazalarimni  bildirgim  keldi.  Chunki “Nega  badiiy  adabiyotimiz  dunyoga  chiqishga  oqsayapti?”   degan  savol   shu  paytga  dovur  bu  qadar  keskin  qo'yilmagan.  Munaqqid   deydiki:  “Hozirgi  dunyoda barcha  odamlar  eng  ko'p  so'zlashayotgan,  eng  barakali  va  mahsuldor muloqot  qilayotgan,  eng  ko'p  o'rganilayotgan, eng  yaxshi  natijalarga  erishilayotgan  bu — ingliz  tili.  Ingliz  tilini hozir  taqdir  shunday  o'rin  va  mavqega  olib  chiqdi. Amerika, Angliya, Kanada, Avstraliya, Germaniya kitob yozish, chiqarish, tarqatish va  shular  orqali  juda  katta  muvaffaqiyatlar, amaliy  natijalarga  erishmoqda. Bu  mamlakatlarda  har  sohada  yangidan-yangi  kitoblarga  bo'lgan  talab  nihoyatda  kuchli”. Haqiqatan  ham  shunday.  O'sha  mamlakatlar kitob  savdosini  qay  usulda  yo'lga  qo'yganini, kitob  targ'iboti  mexanizmini  astoydil  o'rganmog'imiz  joiz.

Mamlakatimizda  keyingi  davrlarda  ko'plab  xususiy  nashriyotlar  faoliyat  yurita boshladi. Puli  bor  yoki  homiy  topgan  qalamkashlar  yozganlari  badiiy  adabiyot  o'lchovlariga  to'g'ri  keladimi  yoki  yo'qmi, istagan  narsasini  chiqarmoqda.  Nashriyotlar  esa chop  etadi; kitobni muallifga  qo'sh  qo'llab  topshiradi — shu  bilan  ish  tamom. Targ'ibot  degani  yo'q  hisobida. Haqli   ravishda  savol  tug'iladi.  Shuyam  noshirchilikmi? Bunday  ahvolda  xususiy  nashriyotlar  rivojlanadimi? Mahsulotlarini reklama  qilmasa? Sotmasa? Kutubxonalar  bilan  aloqa  bog'lamasa? Xo'sh, mamlakatimizdagi  qaysi  nashriyot   mahsulotlarini  jahon  kitob  bozoriga  chiqara  oldi?  Yoki  Markaziy  Osiyo  miqyosiga  qaysi  kitoblarini  chiqardi?  Axir, deylik, Turkmanistonda, Qirg'izistonda, Qozog'istonda,  Tojikistonda, Ozarbayjonda, Turkiyada, Rossiyada qanchadan-qancha  o'zbeklar, o'zbek   tilini  biladigan  insonlar  yashaydi.  Kitob   savdosi  tashkilotlari  shular  bilan  aloqa  bog'lashi  joiz  emasmi?

“O'zbek  shoiru  nasrnavislarining  kitoblari  xorijda  qachon  chiqadi?”  deymiz-u, chiqqanlari haqida lom-mim  demaymiz;  tilbilgichlar  ishtirokida  anjumanlar  uyushtirmaymiz; kitob  chiqishida  bosh-qosh  bo'lganlarni  yurtimizga  taklif  etib,  tanishmaymiz. Deylik, men  shoir  Faxriyorning  Parijda   2017  yilda  fransuz  tilida  kitobi  chiqqanligini   yaqinda  bildim.  O'zbek  shoirining   jahon  madaniyati   sarchashmalaridan  birida  kitobi  chiqsa, bu — bayram  qilishga  arzigulik  hodisa  emasmi?  Tarjimoni  kim, tarjima  sifati  qandoq — bilgimiz  keladi-da  axir. Shoira Xosiyat  Rustamova  she'riyati  haqida  yozganim — “Rang  orqali  ichkariga”  bundan  o'n  olti  yilcha  avval  “Guliston”  jurnalida  chiqqanidan  so'ng  ancha-muncha  shov-shuvga  sababchi  bo'lgan  edi.  Shundan  beri  shoiraning  ijodiy  faoliyatiga  qiziqaman.  Shoiraning  o'n  to'rtta  kitobi  O'zbekistonda  chiqqan  bo'lsa,  xorijda  yigirma  ikkita  kitobi chop  etilibdi.  Yevropa  va  Amerika  qit'alarida  bosilgan  kitoblarini  so'rab-surishtirdim. Aniqlaganlarim: “Rangin  ko'z  yoshlar”.  Buyuk  Britaniyada   chiqibdi (2020 yil). “Tushovlangan shamol”. Belarus, 2021 yil.  “Hovuchimdagi  yulduz”.  Ukraina,  2021  yil.  “Ko'ngil  izidan”,  Serbiya, 2021  yil.  “Sakkiz”. Rossiya,  2021  yil.  “O'n  uchinchi  oy”. Ispaniya,  2022  yil.  “Meni  yuraklardan  qidir”.  Amerika  Qo'shma  Shtatlari,  2023  yil.  “She'rlar  va  Kundaliklar”.  Ruminiya,  2023  yil.  Ayni  paytda  Gretsiyada  kitobi  nashrga  tay­yorlanmoqda  ekan. Hali  o'zbek  she'riyati  jahonda  dovruq qozonadi. Lekin birinchi qaldirg'och — Xosiyatdir.

Agar  shundoq  bo'lsa, adabiy agentlarga  ehtiyoj  seziladi.  Birinchi  navbatda  badiiy  ijod  bilan  qiziquvchi  yoshlar  qo'shimcha  ish  bilan  ta'minlanadilar;  qo'shimcha  maosh  ishlaydilar. Bu ikki taraflama foyda  beradi.  Eng   muhimi,  shoir  yoki  nasrnavis  nashriyotlarga  borish-kelish,  shartnomalar  tuzish,  xorijiy  noshirlar  bilan  aloqa  o'rnatish  tashvishidan mosuvo  bo'ladi. Ortiqcha  “bosh  og'riqlari”ga  barham  beriladi. Mana,  o'zimdan  misol.  Germaniya  Federativ  Respublikasi   “Leypsig  adabiyot   nashriyoti”  korxonasi rahbariyati iltimosiga  ko'ra  tarjimonlarim  meni  besh  yil  mobaynida  izlaganlar.  Adabiy  agentim  bo'lsa,  shunday  ovoragarchiliklar  yuz  bermagan  bo'lur   edi.

Ibrohim  G'afurov  aytadiki: “…Ayniqsa, bilimdon, kordon adabiy  agentlarning  yetishib  chiqishi  va  faoliyat  yo'llarini  ochishi  juda  katta  ahamiyatga ega. Hozir  shunday  agentlarimiz yo'q darajada yoki barmoq bilan sanarli oz. Yaxshi bilib olaylikki, madaniy G'arbning adabiyot  va  san'at dunyosi adabiy agentlarsiz  yashamaydi, hatto  buni tasavvur  ham  qilolmaydi. G'arbda  har  bir  professional  adabiy  agent  mubolag'a bo'lib  tuyulmasinki,  bitta  Yozuvchilar  uyushmasining  ishini  bir  o'zi  bajaradi.  Yozuvchining  asari  qo'liga kirgach, u  asarni  baholaydi,  tarjimon  topadi,  nashriyotlar  bilan  gaplashadi,  kelishadi,  haq-huquq,  qalam  haqlarini  kelishadi. Tarqatish,  xorijiy  tillarga  yoyish  choralarini  belgilaydi. Ya'ni  hozirgi  bizning  yozuvchilarimiz  hech  imkon  topmaydigan  barcha tashkiliy  ishlarni  bajaradi. Bizga  shunday  ish  usuli  suv  bilan  havoday  zarur. Shunda  kitobning  yangi  rivojlanish  yo'li,  tendensiyalari boshlanadi. Rivojning boshqa  yo'li yo'q”.

Hozirga  dovur  biz  biror  o'zbek  shoiri  yoki  nasrnavisi  adabiy  agent  yollagani  borasida  eshitmadik. Biror-bir  noshirning   shoir  yoki  nasrnavisning  qo'lyozmasini  sotib  olgani  haqida  eshitmadik.   Kitob  savdosi  bormi  o'zi?  Gonorar-chi?  Shundoq  ekan, qaysi  pulimizga  adabiy  agent  yollaymiz?  Gonorar  bor  joyda  agent  bo'ladi.  To'rtta qo'shiqni yodlab olgan to'ychi artistlar bilan dallolsiz gaplashib bo'lmaydi. Bitta to'yga borish, bir emas, ikkita otning kallasiday pul bo'lsa?! Futbolchilarda ham  agent  bor. Chunki, ularning-da daromadi  mo'may.

Abdulla  Qodiriy,  Abdurauf Fitrat,  Abdulhamid  Cho'lpon,  Usmon  Nosir  kabi  ulug'larning zamondoshi  Ibrohim  G'afurov — adabiyotimizning  yetmish  yillik  tirik  qomusidir. Shunday  ekan,  adibning  mantiqli  gaplarini hayotda, jamiyatda qo'llovchi bormi, topiladimi? Axir olim mulohazalarini  ko'zga   to'tiyo  qilsa arziydi.

Bahrom  RO'ZIMUHAMMAD

Yangiliklarni do'stlaringizga ulashing

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

two × five =