Jyul Vern bashoratlari yurtimizda amalga oshganmi?

Mashhur fransuz adibi   Jyul Vern haqida kim   eshitmagan deysiz?   Bolaligimizda uning “O'n besh   yoshlik kapitan”, “Kapitan   Grantning bolalari” singari kitoblarini o'qib, kapitan Nemo bilan   “Suv ostida 80 ming lyo”lik safarlarda   bo'lganmiz, noma'lum, “Sirli orollar”ga   borganmiz, oyda yurganmiz, ajoyib sarguzashtlar guvohi bo'lganmiz.   Bular haqidagi filmlarni   hozir ham ko'rib, to'ymaymiz.   Odamlarni jasoratga, sar­guzashtga, adolatga, ma'naviyatga   da'vat etuvchi bu asarlarning   qahramonlari umr bo'yi biz   bilan birga. Jyul Vernning   kishini hayratga soluvchi   xislati faqat badiiy mahoratidagina emas, balki kelajakni, fan-texnika   taraqqiyoti istiqbolini oldindan   bashorat qilishida ham namoyon bo'ladi.

Adib vafot etganda, uning ijodxonasida jahon   xalqlarining tarixi, urf-odatlari, marosimlari, o'sha joylarning tabiati   haqida qirq mingga yaqin   yozmalar   topilgan. Ularning   ichida Markaziy Osiyoga   oid ma'lumotlar ham bo'lgan. Uning “Klodius Bombarnak”   nomli romanidagi voqealarning asosiy qismi Markaziy   Osiyoda, jumladan, bizning o'lkamizda bo'lib o'tadi.

Keling, avval tarixga nazar tashlaylik. Rossiya   imperiyasi 1854-55 yillari bo'lib   o'tgan Qrim urushida   mag'lubiyatga uchragach, diqqatini   sharqqa, markaziy Osiyoga   qaratgan. Avval Oqmachit (hozirgi Qizil O'rda), keyin, Chimkent, Avliyo ota (hozirgi Taroz), Olma-Ota shaharlarini zabt etgach,   1865 yili Toshkentni ayovsiz   janglar bilan bosib oladi. Keyin, rus armiyasi   Samarqandni mavh etadi, Zirabuloq   yaqinidagi jangda Buxoro   amirligi qo'shini tor-mor qilinib, juda og'ir shartlar bilan uni   o'ziga vassal (qaram) davlatga   aylantirdi. Keyin, Qo'qon va Xiva xonliklari ham o'z mus­taqilligidan mahrum bo'ldilar. Rossiya ma'muriyati yangi   bosib olingan joylarda   mustahkam o'rnashib olish, uning   imkoniyatlaridan to'la foydalanish,   rus kapitalini kiritish   uchun, avvalo, temir yo'l qurish   lozimligini rejalashtiradi. U vaqtda   Osiyo va Afrika qit'asi   mustamlakachi mamlakatlar tomonidan   bo'lib olingan, endi bu joylarni   o'zlashtirib olish uchun keskin kurash olib borilar edi. Shu   tufayli, Ko'shk(Kushka), Termiz, Dushanba va boshqa joylarda chegara   shaharchalari — harbiy   qal'alar barpo qilindi.   1880 yili esa Kaspiy dengizining   Uzun-Ada (sobiq Krasnovodsk)   yarim orolida dastlabki   temir yo'l relslari yotqizildi. Rossiya iqtisodiyoti Markaziy   Osiyoning ichkarisiga texnika (parovozlar) yordamida shiddat   bilan kirib kela   boshlaydi.

Bu transosiyo   temir yo'lining ahamiyatini   hamma, hatto, Rossiyaning raqiblari ham yaxshi tushunar edilar. O'sha   vaqtlardagi ba'zi manbalarga   diqqatni jalb qilmoqchiman:   Bu haqda dastlabki   ma'lumot 1888 yili Peterburgda nashr   etilgan “Kas­piy orti temir   yo'li, uning ahamiyati va istiqboli”   kitobida berilgan. A.Rodkevichning 1891 yili nashr   qilingan “Kaspiy orti harbiy   temir yo'li bo'­yicha   safarnoma” hamda “Kaspiy orti harbiy temir yo'lining qurilishi   va uning Rossiya­-Osiyo sanoati hamda savdosi   uchun ahamiyati haqida   ocherk” kitoblarida bu masalani   har tomonlama tahlil etishga harakat qilgan. Keyinroq fransuz injeneri Edgar Bulanjye o'zining “Mavrga   safar” kitobida bu mavzuga batafsil to'xtalgan. Jyul Vern   bu kitob­larni, albatta, o'qigan. U   Markaziy Osiyo­­da bo'lmagan, temir yo'l qurilishini   ko'rmagan, ammo bu   mavzuga juda qiziqqani aniq. Transosiyo temir yo'l qurilishi haqida juda ko'p ma'lumotlar   to'plagan, keyin esa, xayolot   qanotida uchib, ajoyib asar   yaratgan!

Kitob 1892 yili   bosmadan chiqqan. O'sha vaqtda   temir yo'l qurilishi Amudaryo yaqinida olib borilar edi. Adib xayol gilamida   Markaziy Osiyo   xaritasi ustida turli   yo'nalishlarda parvoz etgan   bo'lishi mumkin. Uning   qahramoni Yevropadan Markaziy   Rossiya, shimoliy Qozog'iston,   Uyg'uriston, Gobi cho'llari   orqali Pekinga hali   qurilishi hech kimning xayoliga   ham kelmagan   yo'nalishda   safar etishi mumkin   edi.   Turli-tuman voqealarga   va ajoyibotlarga to'la   yana bir yo'nalish — Turkiya, Eron, Afg'oniston, Pokiston,   Pomir va Himolay   tog'lari oralab Pekinga   safar Jyul Vern­­ni   band etgan bo'lishi   aniq. Ammo u “adabiy sayri” uchun Markaziy Osiyo   orqali o'tadigan   yo'lni   tanlaydi.

Jyul Vernning   “Klodius Bombarnak”   romanidagi voqealar Uzun-Ada temir yo'l bekatidan boshlanib, Ashxobod, Mavr, Chorjo'y, Buxoro, Samarqand, Toshkent, Qo'qon, Marg'ilon,   O'sh, Qashqar orqali Pekinga boruvchi   xalqaro transkontinental   ekspress poezdda bo'lib o'tadi. Asar qahramoni — “XXI asr”   gazetasining muxbiri bekatlarda   tushib, shaharlarni aylanadi, qadimiy yodgorliklarni tomosha qiladi,   mahalliy aholining urf-odatlari, o'lka qiyofasi, tabiati, tarixi haqida ma'lumotlar   to'playdi.

Romanning yurtimizga oid joylaridan ayrim parchalar   keltiramiz:

“Amudaryoni ilgari   Okus deb ataganlar.   U mahobatda Hind, Gang   daryolari bilan teng ko'rilgan. Qachonlardir bu   daryo Kaspiy dengiziga   keyinchalik Orol dengiziga   quyilgan. Amudaryo Pomir   cho'qqilarida erigan suvni   dasht va qumliklar   orqali ikki yarim ming kilometrga   olib boradi. Poezdimiz   suv sathidan 11 metr   baland qilib, minglab qoziqlar   ustiga o'rnatilgan bir yarim   kilometrlik ko'prik orqali   o'tib oldi. Buyuk transosiyo   yo'lida eng katta   hisoblangan bu ko'prikni   general Annenkov o'n oy   ichida qurib bitkazdi”.

“Buxoro shahri   bekatdan anchagina olisda ekan, agar tor izli temir yo'l bo'lmaganda   Buxoroni ko'rolmas ekanman.   Yarim soatdan so'ng   Darboz darvozasi orqali   kirib, shaharning chang   ko'chalarini piyoda aylana   boshladim.   Men turli   binolarga kirdim, bozorda   bo'ldim.   Bir do'konchada   16 xil navdagi choy   sotilishini bilib oldim. Labi   Xovuz maydoni kiraverishida mis zambaraklar o'rnatilgan.   Amir saroyi — Arkni ko'rdim.   Uning o'ng tomonida   hashamatli Kolon masjidi (Masjidi Kolon) joylashgan. Undagi   qubbalar va minoralarga   son-sanoqsiz laylaklar in   qurishgan. Shaharning janubi sharq   tomonida bir guruh   darvesh­larni uchratdim. Hassaga   tayangan darvesh­larning kulohi   ostidan chiqib turgan   sochlari shamolda hilpiraydi.   Horib-charchab, Devonbegi arig'i   chetidagi qayrag'och soyasida   “shivinom” choyidan to'yib   ichdim. Yevropada choyning bunaqa navini hech kim   bilmaydi…”

Yoki asardan o'rin olgan quyidagi tasvirlarga e'tibor qarating-a:

“Buxoro va   Samarqand   oralig'idagi 200 kilometrlik masofada 11 bekatda elga xizmat ko'rsatiladi.   Odatdagi poezdlar bu   masofani bir kun davomida   bosib o'tarkan. Bizning ekspress   poezdimiz esa bu   masofani uch soatda bosib   o'tdi” (!)

“Samarqand shahri ikkiga bo'linadi.   Yangi shahar ruslar   tomonidan barpo etilgan bo'lib, zamonaviy me'morchilik uslubi   bilan farqlanadi. Shaharning   eski qismi esa muhtasham obidalar   bilan boy bo'lib,   ularni jiddiy o'rganish   uchun bir necha hafta vaqt   sarflash zarur. Aravada ziyorat   qilib, Bibi xonim maydoniga   keldik. Bu yerda shu nomli   salobatli masjid qad   ko'targan. Bu maydon   Registon kabi to'g'ri   burchakli shaklda bo'lmasa ham, unga nisbatan nafisroq   ko'rindi.”

“Tan olishim   kerakki, arava bizni shaharning   shimoli-sharq tomonida joylashgan   Markaziy Osiyoda eng   muhtasham ansambl — Shohi Zinda qabristoniga olib   kelganda, yanada kuchliroq   hayajonga tushdim. Buni   qalam bilan ifodalash   qiyin. Buni tasvirlash uchun   rassom bo'lish kerak. Agar men bu yerdagi   inson aql-zakovati bilan   bunyod bo'lgan koshinlar, bino peshtoqlari,   naqshlarni tasvirlayversam, umrim   yetmasa kerak, deb   qo'rqaman. Osiyo dahosi bilan   yaratilgan bu tengi   yo'q me'morchilik ansambli   qarshisida inson aqli   adashadi.

Men muxbir   sifatida Temur maqbarasini   ko'rmasdan ketishni istamas   edim.

Go'ri amir   maqbarasi tasavvurimdan ham   ulug'vorroq ekan. U   forslar sallasi shaklida   feruzrang gumbaz bilan   ziynatlangan, saqlanib qolgan   yolg'iz minorasi esa o'zining   asl ranginligini saqlab   qolgan yarqiroq arabiy   naqshlarini ko'z-ko'z qiladi.  

Gumbaz ostidagi   asosiy xonaga qadam   qo'ydik.   U yerda   nomi jahonga mashhur   Jahongir Temurning qabri   turardi.”

“Samarqand ko'chalarida   odamlar gavjum. Ular   turli rangdagi xalatlar   kiyib olishgan. Boshlarida   mahorat bilan o'ralgan   salla. Samarqandda qirq   mingga yaqin aholi istiqomat   qilarkan”.

“Toshkentning eski   shahar qismi asosan   loy devor uylar   va qing'ir-qiyshiq ko'chalardan   iborat. Bozor va   karvonsaroylari ham unchalik emas”.

“Toshkentdan yo'lga   chiqib, 150 kilometr   masofada bo'lgan Xo'jand   shahriga kirib bordik.   Temir yo'l bu yerdan keskin   sharq tomon burilib, Qo'qon tomonga ketadi. Biz   Qo'qondan so'ng, Marg'ilon, O'sh shaharlaridan o'tib, Pomir daralari   osha Turkistonning Xitoy   bilan chegarasi tomon   yo'l oldik. Marg'ilon shahrida   60 ming aholi istiqomat   qilarkan. Bu shahar Farg'ona   viloyatining amaldagi poytaxti   hisoblanadi. Shaharda   qadimiy obidalar deyarlik   saqlanib qolmagan”.

“Markaziy Osiyoning   bu qismini chuqur tektonik   kuchlar muntazam tashvishga   soladi. Bu yerda yuz beradigan   kuchli yer silkinishlari katta   vayronagarchilik keltiradi” (Bu satrlarni o'qir   ekansiz, 1949 yili Ashxobodda   va 1966 yili Toshkentda,   shuning­dek,   qo'shni mamlakatlarda yuz bergan bosh­­qa   zilzilalar xotirangizga keladi).

Jyul Vern   romanining qahramoni — “XXI asr”   gazetasining muxbiri Klodius   Bombarnak   hali amalda   bo'lmagan trans­osiyo magistrali bo'ylab, ekspress poezdda safar   qilib, eson-omon Pekin   shahriga yetib boradi.

Kitob 1892 yili   nashrdan chiqqan. Kas­piy   bo'ylarida qurilishi boshlangan   temir yo'l izlari esa Chorjo'y   yaqinida Amudaryoga endi   yetib kelgandi. Kitobdagi tasvirlar fantastika janriga   astoydil yondashgan muallifning   oldindan bashorat qila olish   salohiyati nihoyatda yuksak   darajada ekanidan dalolat   beradi. Temir yo'llar   xaritasiga diqqat bilan qarasangiz,   uning izlari Jyul Vern   bashorat qilgan yo'nalishdan   kam farq qiladi. Darhaqiqat, temir yo'l qurilishi kitobda   tasvir qilingandek, Buxoro, Samarqand orqali Toshkentga kelgan, Xovos bekatidan uning   shoxobchasi Qo'qon, Marg'ilon, Andijon, Namangan, O'sh va Jalolobodga   boradi.

Xalqaro transosiyo   yo'li hozirgi kunda Istambul — Tehron— Mashhad — Marv —Chorjo'y — Buxoro — Samarqand — Toshkent — Olma-Ota — G'o'lja — Urumchi orqali Pekingacha   yetib borgan!

124 yil avval   nashr etilgan “Klodius   Bombarnak” asarida ham uning   bosh qahramoni aynan   shu yo'nalishda safar   qiladi.

Ma'lumki, 2016 yil 22 iyunda O'zbekis­ton   va Xitoy davlatlari   rahbarlari ishtirokida Angren — Pop elektrlashtirilgan temir   yo'li hamda Qamchiq   tunnelining rasmiy ochilishi   bo'ldi. Dastlabki elektr poezdi   televidenie orqali bu   tarixiy voqeani kuzatib   turgan millionlab kishilarning   ko'z o'ngida Qamchiq tonnelidan   o'tib,   yangi yo'nalish   bo'yicha temir yo'l   harakatini boshlab berdi.   Eng yuksak xalqaro   talablarga javob beradigan     ushbu inshoot ikkala   mamlakat mutaxassislari hamkorligi   va ularning yuksak   kasb mahoratlarini namoyish   etdi. Dengiz sathidan   2200 metr balandlikda   barpo etilgan bu   yo'l nafaqat O'zbekiston   hududlari o'rtasida yuk   tashishni yengillashtiradi, ayni   vaqtda Xitoy — Markaziy Osiyo — Yevropa yangi xalqaro tranzit   koridorining muhim qismi   bo'lib qoladi. Tog'lar   osha o'tgan bu yangi   yo'lning uzunligi — 123.1 kilometr,   Qamchiq dovonidan o'tgan   tunnelning uzunligi esa — 19.2 kilometr!   Inshootni   bunyod etish davomida   285 ta sun'iy inshootlar   va suv o'tkazish quvurlari, umumiy   uzunligi 2.1 kilometr bo'lgan 15 ta temir yo'l ko'priklari, 4 ta stansiya, 2 ta   vokzal, 4 ta raz'yezd,   xizmatchilar uchun turarjoy   binolari barpo etilgan. Inshootning umumiy   loyiha bahosi 1 milliard 635 million   dollar miqdorida tasdiqlangan.   Dastlabki   hisob-kitoblarga ko'ra, shu   yilning o'zida temir   yo'l 600 ming yo'lovchiga   xizmat ko'rsata oladi.   Yuqoridagilardan kelib chiqib aytish joizki, iqtidorli olimlar, mashhur adiblar   xayolida pishib yetilgan   g'oyalar ertami-kechmi amalga oshar ekan. Jyul Vern romanidagi fantas­tik g'oya   Markaziy Osiyo, jumladan, O'zbekis­tonda amaliyotga aylandi.

Jyul Vernning “Klodius Bombarnak”   romani 1961 yili Toshkentda — rus tilida (150 ming nusxada) chop etilgan. Uni o'zbek tilida nashr etish esa hozircha amalga oshmadi. Ammo o'ylaymizki, ushbu qiziqarli asarni o'zbek o'quvchilari ham o'z ona tillarida mutolaa qilishga haqli. Qolaversa, yuqorida ta'kidlaganidek, mashhur adib ushbu kitobida yurtimiz hayotiga oid ko'pdan-ko'p g'aroyib ma'lumotlarni keltirgan.

Anvar TOJIYEV,

mehnat faxriysi

Yangiliklarni do'stlaringizga ulashing

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

4 − four =