Cho'llar kiyganda atlas

Munira RAMAZONOVA
Muallif haqida:
Munira RAMAZONOVA —1985 yili Kogon shahrida tug'ilgan.
2003 yili Buxoro shahri Alisher Navoiy nomidagi 4-maktabni tugatgandan keyin K.Behzod nomidagi Milliy Rassomlik va dizayn institutining san'atshunoslik fakulteti bakalavr va magistratura bosqichida tahsil olgan.
“Dorilomon kunlar shukuhi”, “Mening jonim Marjonim” nomli badiiy-publitsistik va she'riy kitoblari nashr etilgan.
O'zbekiston Yozuvchilar uyushmasi a'zosi.
QIShLOG'IM
Bepoyon quchog'i go'zal qishlog'im,
Qozoq dashtlariga tutash sahrosi.
Suyanchim, tayanchim, ardoqli bog'im,
Dunyoda bormikan sendan a'losi?
Yoshligim ko'ksingda olib, bexatar,
Daryo-yu azimga chorlagan nursan.
Ummonga aylangin, deysan har safar,
Sershovqin Toshkentdan qoshingga kelsam.
Har tong Buxoroga bergaysan salom,
Hazrat Naqshbandga tutash yo'llaring.
Seni qo'llab turar Mir Kulol bobom,
Seni yorlaqaydi Yetti Pirlarim.
Ona ko'ksidagi go'dak kabi shod,
Yayrayman, bag'ringga bosh qo'ygan chog'im.
Yashnayver, yayrayver, bo'laver obod,
Mehr sarchashmasi — ona qishlog'im.
ETTI PIRIM QO'LLASA
Maqsad sari shoshgayman,
Daryo kabi shoshgayman.
Cho'qqilardan oshgayman,
Etti pirim qo'llasa.
G'irotim uchmoqqa shay,
Yo'lga gullar to'shalgay,
Orzularim ushalgay,
Etti pirim qo'llasa.
Yaqin kelolmas g'anim,
But bo'lgay dasturxonim,
Nurga to'lar har onim,
Etti pirim qo'llasa.
Cho'llar kiyganda atlas,
Yulduzlar qilgay havas,
Osmonlar ham bo'lgay past —
Etti pirim qo'llasa.
Ilmda ham, ishda ham,
Bahorda ham, qishda ham,
Yaratgaymiz tushda ham —
Etti pirim qo'llasa.
Dog' tushirmay sha'nimga,
Nur berib har onimga.
Bel bo'lgum Vatanimga.
Etti pirim qo'llasa.
Minoralar chertar tor,
To'dako'l aytar alyor,
O'lkamdan yashnar bahor —
Etti pirim qo'llasa.
Bog'lardan ketmas ko'klam,
Ko'chalar obod, ko'rkam.
Muzaffar yana o'lkam,
Etti pirim qo'llasa.
Ko'rmoqda butun dunyo
O'zbekiston asrini.
Qurmoqdamiz uchinchi
Renessansning qasrini.
BUXORO MINORALARI
Ko'rgan ne-ne yomg'irlarni,
Ko'rgan ne-ne qorlarni,
Cho'g' purkagan havolarda,
Qatra suvga zorlarni.
Elkalari cho'qqilardek
Tegib turar osmonga.
O, ularning matonati
Tengdir buyuk dostonga.
Vatansevar qo'riqchidek
Kecha-kunduz bedordir.
Ular ulug' bobolarim
Dahosidan yodgordir.
Qancha boqmay, tikilmayin,
Sira to'ymas ko'zlarim.
Qaddin kerib turar go'yo
Bobolarim o'zlari.
Panoh bo'lmish qancha-qancha,
Amirlarga, xonlarga.
Bu zaminni bezab ketgan
Ne-ne ulug' jonlarga.
Buxoroning ko'rki ular,
Yer yuziga sayqaldir.
Ular aziz bobolarim
Shavkatiga haykaldir.
Bir-biridan salobatli,
Bir-biridan muhtasham.
Yeru ko'kda bunday mumtoz
Obidalar kamdan-kam.
Shul boisdan hali-hanuz
Maftun etar jahonni.
Jahon ahli tugatolmas,
O'qib bunday dostonni.
Guvoh bo'lgan ular qancha
Qirg'inlarga, g'ovlarga,
Ko'kragini qalqon qilgan
Qonxo'r, yovuz yovlarga.
Ular qancha yovuzlarning
Rejalarin puch qilgan.
Muqannayu sarbadorlar
Bilagiga kuch bergan.
Ibn Sino, Rudakiylar
Minoralarga boqqanlar.
Buxoriylar dunyoga ilm
Mash'alini yoqqanlar.
Ehhe, qancha bosqinchilar
Bilmadi o'z haddini.
Hatto qattol Frunze ham
Bukolmadi qaddini.
Buxoroga bormay qachon
Shoshilaman salomga.
Shoshilaman, ko'hna Ark-u
Minorayu Kalonga.
Qadim kentning faxri ular,
Yurtim iftixorlari.
Buxoroning minorasi —
Buxoro bayroqlari!
IFTIXOR
Al-Buxoriy ajdodim,
Muqaddasdir tuprog'im.
Fitrat — mangu faryodim,
Dilda “Cho'li Irog'im”.
Xalq ijodi — termalar,
Laparlardan zavq oldim.
So'zga chechan xalqimning
Ijodidan lol qoldim.
Alpomish, Go'ro'g'lini
Yod aytgan bobolarim.
Qulog'imda jaranglar,
Do'mbira, navolarim.
“Devonu lug'otit turk”
Koshg'ariydan merosdir.
Har bitta so'z, ibora
Turkiy tilimga xosdir.
Ajdodlardan qolgandir
Bilga Hoqon dostoni.
Shundan mangu so'lmagay
Adabiyot bo'stoni.
Navoiyning gulshani
Ijodga bermoqda zeb.
Bobur, Mashrab, Muqimiy
Nido chekdi elim deb.
She'rlarida dunyoning
Tamadduni bo'lgan jam.
Bobolarim ortidan
Dadil borgaymiz biz ham.
Nurga to'lsin kelajak,
Ilmli bo'lsin har kim.
O'z o'chmas merosingdan,
Omon bo'l, ona xalqim.