VATANNI KIM ASRAYDI?

Abdumalik bilan Hulkaroy ayvonchada yog'och g'ishtdan uycha yasab o'tirishar edi. Mashinasini ipidan tortib yurgan Farhod yog'och uychani ataylab turtib o'tdi. G'ishtlar zarbdan birin-ketin yerga sochildi.

— Bu nima qilganing, Farhod? Bu bizning uyimiz. Sen uni buzib o'tding,  – dedi Abdumalik.

— Unday bo'lsa, yo'lda o'ynama! – dedi Farhod.

Bolalar yasagan uychasining atrofini baland devor bilan o'radi.

— Mana endi uyimizni himoyaladik. Uni hech kim buzib o'tolmaydi, – dedi Hulkaroy.

Kichkina Abdumalik opasining ko'ziga qarab turdi-da, “himoya degani nima o'zi?” degancha savolga tutdi.

— Bu qo'riqlash, asrash, avaylash degani.

— Qo'riqlash nima uchun kerak?

— Uni begonalardan asrash uchun. Masalan, sovuqda egnimizga qalin kiyim kiyib, tanimizni sovuqdan asraymiz. Yashab turgan uyimizni qo'rg'ondevor solib, xavf-xatardan himoyalaymiz. Vatanimizni esa askarlar qo'riqlab asraydi, – dedi Hulkaroy. — Akamga o'xshagan askarlar.

— Eh-he, shuncha katta yerlarni himoya qilishadimi?

— Ha! Askarlar kun-u tun charchamasdan chegaralarni qo'riqlaydi. Uning har bir qarich tuprog'ini begonalardan, yomonlardan asraydi. Akam shunday deganlar.

— Katta bo'lsangiz, siz ham askar bo'lasizmi?

— Men askarning opasi bo'laman. Chunki Vatanni o'g'il bolalar himoya qiladi, – dedi Hulkaroy.

Abdumalik biroz o'ylanib turdi-da: “Sizni, uyimizni, Vatanimizni o'zim himoya qilaman!” – dedi.

Dilnoza ShUHRATOVA,

Toshkent shahar Yunusobod tumanidagi

 274-maktab o'quvchisi.