Bir savodlig' so'z kerak

Nazira MATYaQUBOVA

Muallif haqida: Nazira Matyaqubova  — Qoraqalpog'iston Respublikasi To'rtko'l tumanida tug'ilgan.

1991 yilda Toshkent davlat universitetini, 2004 yilda O'zbekiston Respub­likasi Prezidenti huzuridagi  davlat va jamiyat qurilishi akademiyasini (hozirgi Davlat boshqaruvi akademiyasi) tugatgan.

1995-2005 yillarda Qoraqalpog'iston Res­publikasi Vazirlar Kengashida Oila, onalik va bolalikni ijtimoiy muhofaza qilish masalalari kotibiyati mutaxassisi, kotibiyat mudiri lavozimlarida faoliyat ko'rsatgan.

Muallifning “Ko'zlari shahloginam”,“Ardoqli oqsoqol”, “Qalbim to'la salomdir”, “Kim ushundir kerekpen”, “Tog'lar ishqi”, “Onajonginam”, “Yonimdagi yaxshilar”, “Janimdag'i jaqsыlar” nomli kitoblari nashr qilingan.

O'zbekiston Yozuvchilar uyushmasi va Jurnalistlar uyushmasi a'zosi. Qoraqalpog'iston Respublikasi Jo'qorg'i kengesi deputati, O'zbekiston Respublikasida va Qoraqalpog'is­ton Respublikasida xizmat ko'rsatgan jurnalist.

Ayni paytda  “Qoraqalpog'iston tongi” gazetasi bosh muharriri bo'lib faoliyat yuritadi.

 

DOYaMIZ BIR

Onamiz bo'lak balki,

Va lekin doyamiz bir.

Bo'lak shox-kurtagimiz,

Lek tomir-poyamiz bir.

Oyning shu'lasidami,

Quyosh qiyasidami,

Yerning oyasidami,

Tan boshqa, soyamiz bir.

O'tmishdan bugun qadar,

Kun-kunga yukin qadar,

Qay zamon qandoq atar,

Til boshqa, g'oyamiz bir.

Goh bari mufassaldek,

Gohida bir o'saldek,

Ne azobda yuksaldik,

Tosh bo'lak,  qoyamiz bir.

Ibtidomiz hamohang,

Intihomiz hamohang,

Nadir g'avg'o, nadir jang,

Baski,  nihoyamiz bir.

Jon boshqa, doyamiz bir,

Tan boshqa, soyamiz bir,

Biz shunday millatlarki,

Til boshqa, g'oyamiz bir.

 

BIR SAVODLIG' SO'Z KERAK

Kimga o'tlig' so'z kerak,

Kimga totlig' so'z kerak,

Barchasidan mengakim,

Bir savodlig' so'z kerak.

So'zi shirin ado ko'p,

Shirin so'zga gado ko'p,

Qavmimga ko'rgulik ep,

Bir savodlig' so'z kerak.

Har mo'minu mashoyix,

Butun elu xaloyiq,

Baland aytishga loyiq,

Bir savodlig' so'z kerak.

Pichirlab aytib bo'lmas,

G'ichirlab aytib bo'lmas,

Aytgachki, qaytib bo'lmas,

Bir savodlig' so'z kerak.

Ul “Qutadg'u bilig”day,

Ul “Mahbub ul-qulub”day,

To'q tomirda ilikday,

Bir savodlig' so'z kerak.

Ilmsiz tong-kechim yo'q,

Boshqacha bir yechim yo'q,

Usiz mening kuchim yo'q,

Bir savodlig' so'z kerak.

Kimga o'tlig' so'z kerak,

Kimga totlig' so'z kerak,

Mengakim barchasidan,

Bir savodlig' so'z kerak.

Bir savodlig' so'z kerak!

SAHROLAR

Sahrolarning etagida ertagim,

Bolalikda bitta-bitta bitganman.

Etagida erkalanib ulg'ayib,

Etagimni qoqib olis ketganman.

Endi bosar bir xavotir dilimni,

Qilmishimga gar qasd etsa sahrolar.

Bolaligim yodi ketar sochilib,

Etagini qoqib ketsa sahrolar.

 

YuR,  KUZAKNI  BIRGA KEZAMIZ

U shodlanar  ne'mat ilinib,

Har ne'matda hikmat ilinib.

Yurakda ishq borar to'linib,

Yur, kuzakni birga kezamiz.

Daraxt bargdan kechsa hamki voz,

To'kilar  poyiga  sarafroz.

Shunday sadoqatga jo'rovoz,

Yur, kuzakni birga kezamiz.

Bir shoxada bir bargak qolgan,

Yo tasodif yo ko'mak, qolgan.

Ikki do'stga bir yemak qolgan,

Yur, kuzakni birga kezamiz.

Qoq yorilib qirmizi anor,

Ozor chekdim demaydi zinhor.

Unga ta'zim etmoq-chun bir bor,

Yur, kuzakni birga kezamiz.

Egik shoxda ulg'aydi anjir,

Oftob qo'msab sarg'aydi anjir.

Bir yo'qlasak ilg'aydi anjir,

Yur, kuzakni birga kezamiz.

Kim olarkan gulning so'ngini,

U topolmay turar tengini,

Ko'rsat endi tushim o'ngini,

Yur, kuzakni birga kezamiz.

Yaqin sokin, yiroqlar sokin,

Soylar sokin, buloqlar sokin.

Ular bizni kutarlar lekin,

Yur, kuzakni birga kezamiz.

Bunday yurt-u, bunday kuz qayda,

Tunlar aro yorug' yuz qayda.

Senu menday qora ko'z qayda,

Yur, kuzakni birga kezamiz!

YaPROQLAR

Baland daraxt yaproqlari uzildi,

Turar edi band-bandiga tutashib.

Biroq hatto qilmay xayr-ma'zurni

Ketdi ular bir-biridan adashib.

 

Kurtak ochgan edilar bir faslda,

Fasli kelib sarg'aydilar, nolimay.

Faqat umrin yashab o'tdi shu barglar,

Bir shoxada  bir-birini tanimay.

 

SAKSOVULNI KO'RGANI BORDIM

 

Kim kim tomon yo'l oladi, men,

Bugunimni  moziyga qordim.

Va sahrolar, cho'llar  oralab,

Saksovulni ko'rgani bordim.

 

Bo'lmas edi ko'rmasam uni,

Necha yilki ko'ngli  g'ash edim.

Axir o'sha saksovul bilan

Bir paytlar ovuldosh edim.

 

Soya bermas edi u garchi,

Garchi meva bermas edi u.

Lek suyansak yelkasin tutar,

Taratardi  bir iliq tuyg'u.

 

Yo'qotdilar uni bir kuni,

G'amga botdim… yashirib netdim.

Saksovulsiz o'sha ovulni

Tashlab men ham shaharga ketdim.

 

Bugun ko'rib shodlandim behad,

Saksovul ham  Vatan etibdi.

Men shaharda yo'lim topguncha,

U sahroda yashnab ketibdi.

 

Tahsin aytdim shu kengliklarga,

Shu sahroga tahsin aytdim men.

Hamma  lola sayli zavqida,

Saksovulni  ko'rib qaytdim men.

 

IKKI QADAM…

 

Ko'rganmisiz devor yoqalab,

Qo'lga olib yog'och xassani.

Ikki qadam yurganidan  shod,

Yig'lab yuborgan bir xastani.

 

Kim qadami yerdan uzilib,

Oyga narvon qo'yayotgan on.

Oyog'i yer bosgani uchun,

Shukronalar qilar shu inson.

 

Balki dunyo kezarlar  uchqir,

O'tab orzu havas haqqini.

Lek, u kabi his qilolmaslar,

Ikki qadam  otmoq zavqini.

 

Baxtning katta-kichigi bo'lmas,

har ko'ngilki tilanar imdod.

Kim oyog'i yerdan uzilgan,

Kim bir qadam bosganidan shod…

Yangiliklarni do'stlaringizga ulashing

Fikr bildirish

Email manzilingiz chop etilmaydi. Majburiy bandlar * bilan belgilangan

five × 1 =